Stefan Buitenhuis (34), ook wel bekend als Wheeler en Stefke, kwam twaalf jaar geleden voor zijn studie Journalistiek naar Tilburg en ging er nooit meer weg. Tilburg is écht zijn stad, ook al rijdt hij voor zijn werk dagelijks naar Hilversum.
Als redacteur werkt hij mee aan het KRO-NCRV televisieprogramma Minister van Gehandicaptenzaken. Hiervoor speelt hij onder meer de hoofdrol in de online videoreeks waarin hij dagelijkse struggles van mensen met een beperking laat zien. Tijd voor 013 vragen aan Stefan!
Foto’s: Jules van Iperen
#1 Hoe kom je aan die glansrol in de filmpjes van Minister van Gehandicaptenzaken?
“Ik ben redacteur bij het programma Minister van Gehandicaptenzaken van de KRO-NCRV. We wilden iets maken over dagelijkse belemmeringen die mensen met een beperking meemaken. Dat vond ik best wel lastig omdat ik niet meer zo bewust ben van mijn handicap. Maar als je zoiets gaat maken, ga je erover nadenken. Ik dacht: ik wil wel iets maken, maar dan moet het echt grappig zijn. Geen reportage, dat is saai, laten we slapstick maken. Toen was het concept geboren en werd ik omgedoopt tot Stefke. De eerste video was al meteen een gruwelijk groot succes. Die is al meer dan 120.000 keer bekeken op Facebook.”
#2 Wat hoop je te kunnen bereiken met het programma Minister van Gehandicaptenzaken?
“Eerst dacht ik dat het gewoon werk voor me was, maar onverwachts bleek ik toch iets activistisch in me te hebben. Nu ben ik ervan overtuigd dat ik echt iets toe kan voegen. Ik hoop vooral dat er voor mensen die geen beperking hebben, meer mensen met een beperking zichtbaar worden. Dat er meer begrip voor komt, dat vind ik eigenlijk het allerbelangrijkste. Maar andersom vind ik het ook belangrijk dat gehandicapten een rolmodel hebben om naar op te kijken. Iemand die laat zien wat er allemaal mogelijk is. Dat je wel gewoon een normaal leven met een normale baan kunt hebben. Ik zou het heel mooi vinden als dat beeld verandert.”
#3 Hoe is dat beeld nu?
“Je merkt toch wel dat mensen een beetje anders doen, een beetje een afwachtende houding aannemen van ‘even kijken wie dat is of wat dat is’. Dat begrijp ik heel goed, begrijp me niet verkeerd. Maar stel gewoon je vragen die je hebt.”
“Om een voorbeeld te geven: ik wist ook niet hoe ik met blinde mensen om moest gaan. Stel je wil iemand die blind is een hand geven, en je steekt je hand uit. Hoe weet je dan hoe je dat moet doen? Ik heb een collega gehad, die is blind. En dan leer je dus dat je zegt: ‘hé, ik wil je een hand geven’. Dan steekt degene zijn of haar hand uit en dan kun je die gewoon zelf pakken. Dat was voor mij ook zo’n eyeopener. Zo zijn er ook zoveel dingetjes die mensen die blind zijn meemaken waar ik ook nog nooit bij stil gestaan had. Het zou mooi zijn als dat ook gewoon meer zichtbaar is. In tv-programma’s, in het straatbeeld.”
#4 Wat is jouw lichamelijke beperking?
“Ik heb Osteogenesis Imperfecta, wat inhoudt dat ik snel mijn botten breek. Dat wil niet zeggen dat wanneer je mij een hand geeft, dat ik mijn hand breek. Maar als ik loop, of als ik in mijn rolstoel op mijn plaat ga, dan heb ik een goede kans om iets te breken. Een veel grotere kans dan jij. Dat heb ik sinds mijn geboorte en daarom ben ik ook kleiner gebleven en ben ik een klein beetje anders gevormd. Hoeveel botten ik heb gebroken? Meer dan 50, maar precies weet ik het niet.”
#5 Wat zou jij als Minister van Gehandicapte Zaken aanpakken?
“Het mooiste zou ik vinden als alle kinderen gewoon weer naar een normale school kunnen. Ik heb altijd het geluk gehad op een normale school te zitten in mijn eigen omgeving met mijn eigen broers. Als je in speciaal onderwijs zit, dan worden veel dingen voor je gedaan, wat superfijn is. En dat is met de beste bedoelingen, maar uiteindelijk zul je toch voor jezelf moeten knokken. Kinderen met een beperking moeten ook leren dat je soms niet mee kan doen. Dat klinkt misschien heel pijnlijk, maar dat ga je in de rest van je leven meemaken. Als jij niet voor jezelf opkomt, dan komt niemand voor je op.”
#6 Als je geen lichamelijke beperking zou hebben, hoe zou jouw leven er dan uitzien?
“Heel anders. Ik denk dat ik minder ver was gekomen in het onderwijs-gedeelte. Ik hield niet zo van school. Ik zeg weleens dat ik dan monteur was geworden. Politie en het leger heeft me ook altijd wel getrokken. Het leger vooral omdat het lekker actief is. Maar ik denk dat ik eerder gestopt was met school en was gaan werken.”
#7 Hoe heb je de keuze gemaakt om vanuit Noord-Holland naar Tilburg te komen?
“Ik kom uit Lisserbroek en heb daar altijd gewoond. Toen ik Journalistiek ging studeren was de keuze Utrecht of Tilburg. Toen ben ik naar deze school gaan kijken en heb ik meegedaan aan een meeloopdag. Ik was meteen verliefd op het gebouw en de mensen. Ik vond dat echt heel erg leuk. Toen ben ik een avond wezen stappen in Tilburg en toen was ik eigenlijk wel verkocht.”
“Ik ging op stap met een vriend. Waar wij normaal altijd kwamen, werden we boos aangekeken als hij iemand aantikte omdat ik erlangs wilde. In Tilburg gebeurde dat helemaal niet. Hier tikte die vriend iemand aan en klonk het: ‘héé, hoe is het?’ Ze begonnen een heel verhaal. Toen dacht ik: ‘wat een goede sfeer hangt hier’.”
#8 Wat is de reden dat je in Tilburg bent blijven hangen?
“Tilburg is echt mijn stadje. Vanaf het allereerste moment dat ik hier kwam, voelde ik me al thuis. Ik woonde hier een jaar en was een paar maanden niet in Tilburg geweest omdat ik in het ziekenhuis had gelegen. Ik kan me het moment dat ik Tilburg weer binnenreed goed herinneren. Dat was echt na maanden en er overviel me echt het gevoel van: ‘wauw, ik ben echt weer thuis. Écht thuis.’ Dat vond ik zo’n mooi gevoel. Dat heb ik nog nooit gehad eigenlijk.”
#9 Wat zijn je favoriete plekken in Tilburg?
“De Spaarbank! De tuin is fantastisch en het is vlakbij mijn huis. Een andere favoriet is Anvers. Het Leijpark vind ik heel leuk om te gaan sporten. Daar ga ik dan rolstoelen, gewoon een beetje rollen. Maar eigenlijk gewoon het centrum. Ik vind de sfeer hier leuk en gezellig. Bij The Talk kun je lekker eten als je een kater hebt, maar ik denk uiteindelijk dat ik wel het liefst op de Korte Heuvel ben.”
#10 Hoe rolstoelvriendelijk is Tilburg?
“Echt supergoed eigenlijk. Ik ben heel blij met de straten hier, die zijn echt top. Echt veel beter dan in Breda of Den Bosch, want daar wil je echt niet heen met je rolstoel. Ik heb een hekel aan slechte bestrating, daar word ik echt stikchagrijnig van. In Tilburg zijn wel wat plekken waar je invalidetoiletten kunt vinden, als je weet waar. Bij Pathé, Spaarbank en Anvers bijvoorbeeld. Op dat gebied kan het nog wel een stuk beter hoor.”
#11 Welke Tilburgse locaties scoren goed op basis van rolstoelvriendelijkheid?
“Wat ik heel vet vind is Pathé Bioscoop. Dat is echt wel één van de beste bioscopen voor mensen met een rolstoel, als je het mij vraagt. Als je naar iMax gaat, kun je met je rolstoel gewoon in het midden van de zaal zitten. In de rest van de zalen is het VIP-deel bovenin. In veel andere bioscopen in Nederland moet je op de voorste rij zitten en dat is echt geen chille plek.”
“Het rolstoelpodium van 013 is ook echt een top-podium. Vroeger was dat achteraan, nu hebben ze dat midden in de zaal gebouwd. Je staat tussen het publiek, maar kunt wél alles zien. Je hebt hierdoor het gevoel dat je echt tussen de mensen staat. Bij de meeste podia sta je ergens hoog en achterin een hoekje. Je kunt het dan goed zien, maar ik ga naar concerten voor de sfeer en gezelligheid.”
#12 Wat is je favoriete Tilburgse evenement?
“Ik wist dat deze vraag zou komen, dus ik heb erover nagedacht. Ik ga voor Tilburg Zingt. Ik heb er gewoon hele goede herinneringen aan, dan sta je met een hele groep mee te lallen. En ja, carnaval is natuurlijk het beste feest ooit. Maar dat zie ik niet als een evenement, dat zie ik meer als survival. Ik ga al twaalf jaar hier carnavallen en ik ben echt wel een beetje trots op Kruikenstad. Zelfs mijn broertje die hier nog nooit heeft gewoond, voelt zich dan een echte Tilburger. We zijn niet opgegroeid met carnaval, maar gaan we gaan er altijd vol voor.”
#13 Met welke Tilburger zou je willen ruilen?
“Als er iemand is waarmee ik zou willen ruilen, dan is het toch wel Bas Vermeer. Dat zou ik wel leuk vinden. Die mag hier gewoon rondlopen en verhalen zoeken in de stad. En schrijven over deze stad en de stad echt nog veel beter leren kennen. Hij is volgens mij ook geen geboren Tilburger en hij leert de stad nog beter kennen iedere dag. Daarvan denk ik wel: dat zou ik één dag wel leuk vinden.”
013 vragen aan…
In de rubriek (0)13 vragen aan… stellen we dertien vragen aan verschillende Tilburgers. Eerder gaven de volgende Tilburgers antwoord op dertien vragen:
- Regisseur binnenstad Samantha van Rooij
- Havenmanager Saskia Janssen
- Rudolph van Veen
- Alex de Bont
- Ileen Kersemaekers
- Lex van Berkel a.k.a. The Boy Next Door
- Prins Etienne d’n Irste
- Dirk Stolk alias De Manager
- Directeur Theaters Tilburg Rob van Steen
- Fotograaf Corné Hannink
- De Kruikenzeiker
Welke Tilburgers zou jij graag terugzien in deze rubriek? Laat het vooral weten in de reactie.
