Toerist in eigen stad deel II: overnachten in Hostel Roots

overnachten in hostel roots

Toen Hostel Roots net verscheen in het Tilburgse Dwaalgebied, grapte ik tegen mijn toenmalige vriend hoe leuk het zou zijn om in je eigen stad in een hostel te overnachten. Als onverzadigbare reis- en backpackjunk heb ik al in menig hostel, over verschillende continenten, geslapen en er de fijne sfeer geproefd, nieuwe mensen leren kennen, mooie verhalen gedeeld. Dus waarom niet een keer overnachten in Hostel Roots?

Foto’s en blog door: Amy Verspaandonk

Eerder al hing ik de toerist uit in mijn eigen stad, fotografeerde en schreef over de mooie plekjes in Tilburg. En tijdens een van mijn laatste reisjes, wachtend op de luchthaven, ontstond het idee om hierop voort te borduren en Tilburg nogmaals te beleven door de ogen van een toerist. Al snel dacht ik terug aan mijn eerdere idee ‘Hoe kan je je meer toerist voelen dan wanneer je daadwerkelijk overnacht in een hostel in je eigen stad?’ Het onderwerp voor mijn nieuwe blog was geboren. Zodra ik terug zou zijn, zou ik bellen met Hostel Roots om mijn idee voor te leggen.

Datum prikken

Via social media had ik al veel positieve indrukken voorbij zien komen over het Tilburgse hostel en was er erg benieuwd naar; zou het dezelfde beleving zijn als wanneer ik op reis in een hostel overnacht? En interessanter nog, hoe beleven buitenstaanders de stad Tilburg? Daar zou ik snel achter komen.

Ik bel met Koen, die samen met Marion Hostel Roots runt. Koen is erg vriendelijk aan de telefoon en heel enthousiast over mijn idee om over het hostel te schrijven. We prikken een datum voor mijn overnachting die ik later nog via de mail bevestig. Een paar dagen voorafgaand aan mijn logeerpartijtje, loop ik nog even binnen om kennis te maken met Koen en Marion.

Van dromen naar doen: het verhaal achter Hostel Roots

Het hostel is nog geen 1,5 km bij mijn appartement vandaan. Ik loop er ’s ochtends heen en hoewel ik er al zo vaak langs ben gelopen, neem ik wanneer ik dichterbij kom, de buitenkant van het gebouw goed in me op. Het is een prachtig monumentaal pand, een voormalig bankgebouw. De aankleding van het terras ziet er gezellig en uitnodigend uit. Ik loop naar binnen en word meteen vriendelijk ontvangen door Koen. We schudden elkaar de hand en gaan in de bar zitten die zich beneden in de kelder begeeft. Marion schuift even later ook aan.

hostelroots01

Ze vertellen me over hoe ze een jaar geleden begonnen zijn, de nodige werkervaring die ze hebben opgedaan bij o.a. vorige hostels, over hun eigen reiservaringen, hun droom om zelf te ondernemen. En ook over de verbouwing en de opening nu alweer een jaar geleden. Ze zijn vader en moeder van twee kinderen. Ik ben onder de indruk. Het klinkt als een behoorlijk druk bestaan. Koen en Marion maken de indruk van een gelukkig stel, die doen wat ze doen met veel passie en toewijding. Het gaat ze prima af, het hostel loopt goed. En dat is mede ook te danken aan de mensen die ze in dienst hebben, de stagaires en work-and-stayers. Ik merk dan ook dat ze erg begaan zijn met hun personeel.

Rondleiding door het hostel

Na een kopje thee en wat gekletst te hebben geeft Koen me een rondleiding door het karakteristieke pand. Hij laat me de originele bankkluis zien die nu fungeert als vergaderruimte. We lopen terug naar boven, waar een piano het midden van de grote hal siert en de receptie zich begeeft. Als je naar boven kijkt, kijk je op de drie verdiepingen uit. We nemen de lift naar boven. Het hostel richt zich op een brede doelgroep, vertelt Koen. Zo zijn er familiekamers, privékamers en gedeelde kamers die zowel geboekt kunnen worden door groepen als individuele gasten. De vertrekken zijn eenvoudig, maar hebben leuke details. Zoals het fotobehang in sommige van de themakamers, die een link hebben met de stad Tilburg.

Mijn favoriet is toch wel het torenkamertje met prachtige glas-in-lood-ramen dat uitkijkt op de Stationstraat. (zie foto’s hieronder) Aan de achterkant van het pand bevinden zich kamers voorzien van balkon en met fantastisch uitzicht op de stad. Weer terug naar beneden maken we nog een kort rondje langs de studio’s waar de work-and-stayers verblijven. Zoals het woord het al zegt, zij werken in het hostel in ruil voor accommodatie. Ik maak kennis met Dakota uit de V.S., Julián uit Colombia (Julián is niet zijn echte naam, omwille van privacy is deze gefingeerd) en Adam uit Ierland. Weer terug gekomen in de hal spreek ik met Koen af dat ik zaterdag rond 16.00u in kom checken. Zo, dat was een goede eerste indruk en ik kijk uit naar mijn verblijf!

Het logeerpartijtje

Zaterdagmiddag pak ik mijn tas in met toiletspullen, een schoon setje kleding en mijn camera. Het voelt toch wel een beetje raar om een paar straten verderop in een hostel te gaan logeren. Bij aankomst is het druk met inchecken bij de receptie. In de hal staat een grote groep mannen die blijven overnachten voor een vrijgezellenfeest. De twee stagiaires achter de receptie ontvangen me vriendelijk en wijzen mij m’n kamer; een gedeelde kamer met acht eenpersoonsbedden. Ik maak een kort praatje met ze. Ze hebben het erg naar hun zin in het hostel. “ We ontmoeten veel leuke mensen en geen dag is hetzelfde hier.”

Ook ontmoet ik Marthe, zij werkt drie dagen bij Roots en kookt elke donderdag voor de Meal Deal, een avond waarbij je voor 5.- aan kan schuiven voor een heerlijke maaltijd. Op de Facebook pagina van het hostel wordt elke donderdagochtend medegedeeld wat de pot schaft voor die avond en je aanmelden kan door een berichtje te sturen. Op deze manier kan je, ook wanneer je niet blijft overnachten, toch een beetje het hostel gevoel proeven.

Nadat ik mijn tas in de gedeelde kamer heb gelegd loop ik naar beneden, naar de bar waar Marion achter haar laptop zit. Er zijn die avond drie grote groepen in het hostel, allemaal voor een vrijgezellenfeest, vertelt Marion, terwijl ze haar laptop in haar tas stopt om lekker weekend te gaan vieren.

Internationaal gezelschap

“Hi Amy” hoor ik achter me, Julián herkent mij meteen van de woensdag ervoor en komt naar me toe en schudt me de hand. Terwijl ik met de work-and-stayers aan de praat raak, druppelen de gasten langzaam de bar binnen en vertrekken na een paar biertjes de stad in. Adam, afkomstig uit Ierland, heeft die avond bardienst en is inmiddels ruim een half jaar hier in Nederland. Ik vertel hem dat ik een paar maanden geleden nog in Dublin was. Maar hij is niet echt te spreken over de stad. En vertelt me waar ik volgende keer moet zijn wanneer ik Ierland ga bezoeken. Altijd handig, tips van locals! Julián uit Colombia, een van de andere work-and-stayers, is die avond vrij en we drinken samen een biertje aan de bar. Hij vertelt over zijn achtergrond en hoe hij in Nederland terecht is gekomen.

Op zijn 18e vertrok hij uit Colombia en verhuisde naar Los Angeles. Waar hij twee jaar geleden zijn kantoorbaan heeft ingeruild voor het reizen om zijn horizon te verbreden. Julián is een metal fan en muziek bracht hem naar Europa, waar hij rondreisde en onderweg veel concerten en festivals bezocht. Europa is volgens hem een totaal andere beleving als de Verenigde Staten. “Om maar wat te noemen, je hoeft in Europa maar een paar uur te rijden en je gaat de grens over, mensen spreken er een compleet andere taal en je begeeft je in een andere cultuur.” Wanneer Julián voor t eerst in Nederland komt valt er een puzzelstukje op zijn plek zegt hij. Hij voelt de connectie met ons kikkerlandje. Natuurlijk bezocht hij ook onze hoofdstad, maar Amsterdam ervoer hij als te toeristisch, te druk. Tilburg daarentegen voelt vertrouwder, kleinschaliger, rustig maar toch stads. Vooral de openheid en directheid van de mensen kan hij erg waarderen, in de stad maar ook in het hostel. Het voelt hier inmiddels als zijn thuis. De plekken in Tilburg waar Julián graag komt zijn o.a. Little Devil, waar regelmatig metal bands spelen en wat een paar deuren verderop zit van het hostel, de platenzaak Sounds en niet te vergeten 013, wat hij omschrijft als het beste poppodium van Nederland en hij heeft er ondertussen al heel wat bezocht.

Na een paar biertjes besluiten we de stad in te gaan en na een klein kroegentochtje laat ik hem Extase zien, waar we nog net het laatste bandje meepikken van het festival ‘Grijs Gebied’. Aan het einde van een gezellige avond lopen we rond een uurtje of 4 terug naar het hostel en ga ik direct naar mijn kamer. Ik duik in mijn bed en val als een blok in slaap.

Katerontbijt

Vroeg in de ochtend word ik heel even wakker van een kamergenote die haar tas inpakt en vertrekt. Maar al gauw val ik weer in slaap. Rond een uurtje of half 11 ontwaak ik voor de tweede keer met weliswaar een klein katertje. Maar zoals Julián later aan het ontbijt zegt; “A good story never starts with a glass of milk and a salad.” Helemaal waar! Het was een toffe avond met veel indrukken, inspirerende en fijne gesprekken en goede muziek als afsluiter.

En heel verrassend, ik blijk niet de enige met een kater, de groep mannen van het vrijgezellenfeest komen de bar binnen gelopen en zitten bleekjes en stilletjes aan hun ontbijt.

Het is leuk en interessant om de beleving van Nederland maar vooral Tilburg vanuit een ander perspectief te zien door mijn verblijf in Roots en de mensen die ik hier heb ontmoet met hun verhalen.

En voor wat betreft mijn beleving van Hostel Roots, ondanks dat het op loopafstand is van mijn eigen plekje, is het gevoel vergelijkbaar met het gevoel wat ik heb als op reis ben. Door de mensen van verschillende nationaliteiten die er werken, maar vooral ook door de fijne, relaxte vibe en de huiselijke sfeer. Één ding is zeker, ik ga hier vaker komen! Al is het alleen maar om af en toe een beetje vakantiegevoel in eigen stad te ervaren en op donderdag eens een lekkere Meal Deal mee te pikken.