Hij spreekt trots over zijn stad Tilburg, deelt deze trots ook op social media, ademt Willem II en heeft rood-wit-blauw bloed door zijn aderen stromen: John Mouthaan. Maar wat schuilt er achter hem? Wij spraken de betrokken en bevlogen Tilburger over zijn club Willem II en de stad.
Foto’s: Camiel Donders
‘Willem II is het cement in mijn leven’
Willem II is voor John de rode draad in zijn leven. Zijn opa neemt hem voor het eerst mee naar het gemeentelijk sportpark, hij is in zijn jeugd als voetballer nog eventjes gescout door de club, is de eerste voorzitter van Stichting KingZine en werkt als manager supporterszaken zelfs een tijdje voor de club. ”Willem II is voor mij het sociale cement in mijn leven. Ik heb bij Willem II zoveel vriendschappen voor het leven opgedaan en emotionele momenten met vrienden gedeeld. Ik denk dat iedere supporter van Willem II dit gevoel heeft. Alleen iedereen uit dat gevoel anders.”
Een opvallend feitje: na de scheiding van zijn ouders, verhuist John’s vader naar Breda waar hij nog een zoon krijgt. Zijn halfbroer is fanatiek supporter van NAC Breda. ”Ik woon in Tilburg, hij in Breda. Het zou vreemd zijn als hij niet voor NAC zou zijn. Ik vind dat als je uit een stad komt, je een binding hebt met de club waar je woont. Ik heb een hekel aan zijn voetbalkeuze, maar niet aan zijn voetbalbeleving.”
‘Iedereen die in Tilburg woont, moet bij Willem II willen horen’
John ziet door de jaren heen zijn geliefde Willem II positief veranderen. ”Die ontwikkeling loopt voor mij parallel aan de ontwikkeling van de stad. Willem II is van een redelijk saaie club met bioscooppubliek getransformeerd tot een club met zoveel beleving. Ik durf te zeggen dat Willem II qua sfeer en beleving op de tribune in de top-5 van Nederland staat. Dat de KingSide binnen een uur is uitverkocht bij belangrijke wedstrijden en we op woensdagavond 1200 supporters meenemen naar de Kuip, hadden we vijftien jaar geleden niet durven dromen.”
Volgens John kan er bij Willem II een hoop veel en veel beter. ”Ik werk nu voor Coca-Cola als digital marketeer en heb het geweldig naar mijn zin. Ik zou nooit weggaan bij Coca-Cola voor een ander bedrijf. Op één na: Willem II. Dat stadion moet gewoon iedere week tot de nok toe gevuld zijn. Dat kan Willem II voor elkaar krijgen door veel meer te verbinden. Met ondernemers, met mensen, met maatschappelijke organisaties. Willem II moet de stad in. Tilburg is de zesde stad van het land, daar horen grote ambities bij. Willem II moet structureel tussen plaats 5 en 10 spelen. Ik denk dat dit mogelijk is.”
‘In Tilburg steken de mensen de handen uit de mouwen’
Hoewel John zijn wieg in het Brabantse ‘s Gravenmoer staat, verhuist hij door de scheiding van zijn ouders op anderhalf jarige leeftijd naar de Nassaustraat in de Tilburgse Hasselt, de wijk waar hij opgroeit. Daar leert hij ‘zijn’ stad Tilburg écht kennen in een multiculturele en volkse maar toch vriendelijke buurt. Als ‘schoffie van de Hasselt’, voetballend op het Nassauplein, begint zijn sociale leven in het Tilburgse.
In de tijd dat John opgroeit in de stad, is het sentiment over Tilburg nogal negatief. Dat sentiment ziet hij met de jaren steeds positiever worden. ”Tilburg is niet de mooiste stad. Maar juist omdat het niet zo’n mooie stad is, creëer je een dynamiek van ‘we gaan er met zijn allen iets van maken’ en dat vind ik heel gaaf.”
”Er is een nieuwe generatie Tilburgers opgestaan die het sentiment echt zijn gaan keren. Zij zijn positief over de stad, dragen die trots uit en zijn er met zijn allen hun schouders onder gaan zetten. Als je zelfbeeld goed is, straal je dit ook veel beter uit. Ik denk dat we nu middenin die kentering zitten.”
Het is volgens John ook best logisch dat het sentiment in het verleden negatief was. ”De generatie van mijn ouders heeft natuurlijk een hoop meegemaakt in de stad. Het vertrek van de textielindustrie en armoede lieten hun sporen na. De stad is nu langzaam van een arbeidersstad naar een moderne stad aan het transformeren en dat roept trots op. Die trots dragen de verschillende generaties nu aan elkaar over.”
‘De schoonheid van een stad zit niet in gebouwen’
De ontwikkelingen in de stad volgen elkaar in rap tempo op. De Piushaven wordt steeds mooier, de Spoorzone is een hippe hotspot in de stad en ook de binnenstad is volop in ontwikkeling. ”De uitdaging is nu om al die verschillende gebieden aan elkaar te verbinden, mensen met elkaar te verbinden en het positieve sentiment over de stad over te dragen aan nieuwe mensen.”
”Als marketeer zie ik Tilburg als een product. Ik vind dat ons product nu nog niet optimaal is, maar steeds beter wordt. We moeten de stad, en met name de binnenstad, optimaliseren. Dan kunnen we het ook beter naar buiten verkopen. De binnenstad mist nu nog diversiteit aan kwaliteitswinkels. Ook vind ik dat het Dwaalgebied veel beter aan de binnenstad kan worden verbonden. Verder vind ik dat we een slechte stadsentree hebben.”
Dat we als stad van ver komen, staat volgens John buiten kijf. ”Als ik zo’n Katterug of Koningsplein zie, dan denk ik: wie heeft dit in hemelsnaam bedacht?! Of de sloop van het oude centraal station, eeuwig zonde.” Toch biedt het volgens John ook een hoop mogelijkheden. ”Breda en een ’s-Hertogenbosch hebben een stuk minder mogelijkheden om te ontwikkelen. Dat is gewoon zoals het is. Voor mij zit de schoonheid van een stad niet alleen in stenen en gebouwen, maar in de mensen die er wonen.”
Trots op Tilburg
In de rubriek ‘Trots’ lichten we maandelijks trotse inwoners van Tilburg uit. Zo spraken we eerder met Tilburger Sjef van der Klein die is genomineerd voor de titel Sociaal Werker van het Jaar.
