T.S.V. LONGA

Oprichting

De Heer Harrie van Loon, procuratiehouder bij de Hanze Bank te Tilburg en fanatiek beoefenaar van de atletieksport. In de jaren 1916/1917 nam hij het initiatief tot oprichting van een sportvereniging ter beoefening van gymnastiek en atletiek voor alle bankemployés van de Hanzebank. Het initiatief vond veel bijval bij zijn collega’s en vooral bij collega medeprocuratiehouder J. Panis die ogenblikkelijk bereid was zijn medewerking te geven. L.O.N.G.A. is in feite ontstaan uit een gymnastiek/atletiekvereniging onder auspiciën van de Tilburgse Hanzebank. Onder leiding van de heer van Loon zelf, werd met veel animo getraind. Later werd de in die tijd sterk opkomende voetbalsport toegevoegd en speelde men onderlinge voetbalpartijtjes met andere Tilburgse banken. Dat waren De Amsterdamse Bank, De Rotterdamse Bank en de Gelderse Crediet Vereniging. De teamsport voetballen vergde echter aanzienlijk meer structuur en organisatie dan de individuele sporten gymnastiek en atletiek. Daarom besloot men over te gaan tot een rechtspersoon in de vorm van een op eigen benen staande sportvereniging.

De accomodatie

Het is niet bekend, waar LONGA de in het stuk van oprichting genoemde onderlinge bankvoetbalwedstrijden speelde. Waarschijnlijk werd zo hier en daar een veld gehuurd.

In het seizoen 1920-1921, het eerste seizoen in de competitie van de B.V.B.,speelde LONGA zijn wedstrijden op een terrein aan de Lovense Kanaaldijk. Zo ongeveer op de plek waar nu de Praxis zich bevindt. Echter, na het behaalde kampioenschap dat seizoen, promoveerde LONGA naar de 3e klasse van de N.V.B., de Nederlandse Voetbal Bond (nu K.N.V.B.).

Helaas voldeed het “Praxis-terrein” niet aan de gestelde eisen van de N.V.B. en LONGA moest noodgedwongen naar een nieuw home gaan uitzien. Het werd voorlopig het Voltterrein. Het Bestuur van Volt gaf toestemming aan LONGA om hun wedstrijden aldaar te spelen. Met ingang van het seizoen 1922-1923 kon men het veld van de atletiekvereniging Olympia onderhuren. Dit is minder vreemd dan het op het eerste gezicht lijkt. LONGA deed immers vooral aan gymnastiek en atletiek in die tijd.

In de volksmond heette dit veld “het terrein aan de Spoorbrug”. De huurprijs bedroeg ƒ 200,– per jaar met de clausule dat deze bij promotie naar de 1e klasse verhoogd zou worden tot ƒ 300,– per jaar. Met ingang van 1 oktober 1926 werd stuivertje gewisseld: LONGA werd hoofdhuurder, Olympia onderhuurder voor een bedrag van ƒ 50,– per jaar. Er verscheen een schamel restaurantje, een houten gebouwtje zonder waterleiding en elektriciteit. Water werd in kannen en emmers bij de overburen gehaald.

Het is en blijft een merkwaardig fenomeen, dat men bij LONGA, in tegenstelling tot wat bij andere sportverenigingen gebruikelijk is, het altijd heeft over “restaurant” als “kantine” bedoelt wordt. Tientallen jaren lang al! Toch nog de invloed van de bank/kantoorlieden? Povere staantribunes werden met koortsige haast opgetrokken. Begin 1928 werd het “terrein aan de Spoorbrug” (18.010 vierkante meters) voor de prijs van ƒ 5.750,– gekocht van de familie v.d.Schoot-Hoofs. Dit bedrag is inclusief overschrijvingskosten en vestiging van hypotheek. Met de eigenaar van het belendende perceel grond werd een zodanige grondruil aangegaan, dat LONGA de beschikking kreeg over een zuiver rechthoekig terrein. Hierdoor werd het mogelijk om het speelveld te verplaatsen naar oostelijke richting. Zodoende werd voldoende ruimte gecreëerd om in latere tijd een tribune te plaatsen. Het speelveld werd uitgezet tot een lengte van doel tot doel van 107 meter en een breedte van corner tot corner van 70 meter. De totale lengte tussen de afrastering van het speelveld bedroeg 117 meter, de totale breedte 80 meter. Direct na het seizoen 1927-1928, het seizoen waarin de hoogste klasse van het Nederlandse Voetbal werd bereikt, werd met het speelklaar maken van het veld begonnen door de De Nederlandse Heide-Maatschappij. Kosten ƒ 1.000,-.

Precies bij de start van het seizoen 1928-1929 was het speelveld gereed.