Column: Een Belse in Tilburg

Vol overtuiging pak ik (alweer) mijn dozen in en verhuis dit keer van Antwerpen naar Tilburg. Nog geen acht maanden geleden was het andersom. Maar met de liefde in mijn hart en het vooruitzicht van een leuke stage bij Tilburg.com keer ik terug naar het land van Oranje. Dit keer ben ik van plan er te blijven. 

De camion rijdt tot voor mijn studio en enkele enthousiaste Nederlandse vrienden staan klaar om me te helpen met uitladen tot mijn paleisje een echt kartonnen dozenkasteel is. De dag eindigt in een leuk feestje en 's nachts droom ik van gezellige etentjes, struinen door de Tilburgse straten en nieuwe koffiehuisjes ontdekken.

Enkele dagen later staat de realiteit voor de deur
Nadat alle dozen uitgepakt zijn ga ik op zoek naar een abonnement met nieuwe smartphone. Hoe zalig is het dat dit hier in pakketten verkocht wordt en zoveel voordeliger is? Verwoed vergelijk ik alle aanbiedingen en ontdek mijn droompakket. ‘Doe mij die maar’, zeg ik tegen de verkoper. ‘Oké,’ zegt hij terug, ‘wat is je rekeningnummer?’ Ik geef hem mijn Belgische rekeningnummer en kom zo al snel te weten dat die voordelige Nederlandse pakketten wel met een nadeel komen. Je hebt een Nederlands rekeningnummer nodig. Hetzelfde geldt voor een internetpakket voor je computer thuis. Ik ga bij mijn hartenliefje op zijn computer op zoek naar een goede bank.

‘Welke Nederlandse bank doet niet mee aan het sponsoren van wapenhandel?’ vraag ik op mijn Facebookpagina. Luttele seconden later verschijnt het antwoord: ‘Triodos en ASN bank dragen bij tot een duurzame wereld’. Ik surf naar de pagina van Triodos en wil er een rekening openen. ‘Dit gaat lekker vlot’, denk ik nog. Tot ik bij ‘vul je sofinummer in’ kom. Wat in godsnaam is een sofinummer?

Sofinummer gezocht!
Jullie weten natuurlijk allemaal wat een sofinummer is, maar dit kennen we niet in België. Blijkbaar moet ik me inschrijven bij de gemeente. Online lukt dit niet, dus dan maar een afspraak maken. Woensdagmiddag  14:10 sta ik netjes aan de balie van het gemeentehuis en word al snel geholpen door een ontzettend aardige man. ‘Ah, een Belse die naar Tilburg verhuist!’ 
Na veel  rond de pot draaien kom ik te weten dat ik bij de verkeerde dienst zit. Ik moet bij het ‘Nieuwkomerloket’ zijn. Logisch. Hij kan blijkbaar voor mij geen afspraak maken dus dat doe ik telefonisch. Ik word hartelijk welkom geheten door de mevrouw-van-het-nieuwkomerloket en krijg te horen dat ik pas volgende week een afspraak kan krijgen.

Geen internet, geen mobiel abonnement, geen sofinummer, geen rekeningnummer… Wat moet een meisje dan doen? Juist. Een vriendin uit België bellen en met mijn Belgische bankkaart lekker sales-shoppen!

Lyssa Lietar