Nol Havens, bekend van V.O.F. de Kunst, is geboren in de Pironstraat en verhuisde op zijn 23e naar Hilvarenbeek voor de liefde. Hij is zanger, fotograaf, theatermaker, vader, echtgenoot én opa. Hij was manager van actrice Carice van Houten, maakte muziek voor Sesamstraat, had zijn eigen muzieklabel én zijn eigen luisterboekenbedrijf. Hij zit niet graag stil en heeft allerlei inventieve projecten lopen. Nol ziet zichzelf dan ook als creatief ondernemer. Wij dronken een kopje koffie met Nol Havens.
Om te beginnen legden we wat dilemma’s voor aan Nol:
Waar het allemaal begon
De liefde voor muziek begon bij Nol al op de lagere school. Als kleine jongen luisterde hij stiekem naar de platen van zijn broers als zij weg waren. Hij luisterde altijd naar de radio en nam zelfs een eigen radioprogramma op een cassettebandje op. Zo gauw hij de kans kreeg, begon hij zelf met muziek maken. Nol had een overbuurman die fotograaf was en een loodgieter als linkerbuurman. “Die linkerbuurman wist dat ik veel van muziek hield en hij stelde voor dat ik een keer mee naar werk ging. Dan had ik mijn eerste gitaar zo bij elkaar gespaard”, aldus Nol. Eigenlijk wilde Nol een fotografieopleiding gaan doen, maar omdat hij zeven jaar bij het loodgietersbedrijf is blijven plakken, is die opleiding er niet van gekomen. “Ik zei overal te makkelijk ‘ja’ op, zo ben ik ook bij het loodgieteren terechtgekomen.”
Van zijn overbuurman kreeg Nol een oude, half kapotte camera. Fotografie vond Nol altijd al fascinerend. “Je had vroeger fotoverslagen van een jaar, ‘Het Aanzien Van’ heette dat. Daar stonden zwart-witfoto’s in van belangrijke gebeurtenissen uit dat jaar. Als kind vond ik dat erg fascinerend.” Inmiddels is Nol bij verschillende fotografen in opleiding geweest en is hij al vijftien jaar professioneel fotograaf.
Veertig jaar V.O.F. de Kunst
Toen Nol gevraagd werd door zijn mentor, alsmede de schrijver van ‘Suzanne’, om dat nummer te zingen, ontstond er een nieuwe band: V.O.F. de Kunst. In 1983 kwamen ze bij elkaar en binnen een week stond ‘Suzanne’ op nummer één. Nol zat al even in een bandje, maar had nog nooit op een groot podium gestaan. Toen moesten ze ineens gaan optreden. “Ik had geen idee wat ik moest doen. Het gebeurde allemaal heel snel.” Ging dat weleens mis? “Ja, vast wel, maar ik had er vooral veel zin in. Als ik Nol van veertig jaar geleden een tip mocht geven, zou ik hem aanraden zangles te nemen. Ik was ongetraind en ik dacht: ik zing gewoon even een liedje, wat maakt mij het uit. Maar als je op nummer één staat, zing je zeven dagen in de week een liedje. Daar is je stem helemaal niet op voorbereid. Ik ging altijd voluit en daardoor kreeg ik dan bijvoorbeeld knobbels op mijn stembanden en kon ik even niet meer praten. Dat is niet tof.”
Of hij ‘Suzanne’ niet een keertje moe wordt? “Ik heb er nooit een hekel aan om ‘Suzanne’ of ‘Koffie’ te zingen. Ik vind het alleen wel kwalijk als dat de enige nummers zijn waar mensen zich in verdiepen, want we hebben zoveel meer gemaakt. Zolang ik er nog lol uit haal, blijf ik deze liedjes zeker zingen”, aldus Nol.
Nol zegt geen favoriete herinnering te hebben uit zijn carrière. “Waar ik wel nog trots op ben, is dat we een hit scoorden in Frankrijk en dat we toen in Thèâtre des Champs-Élysées stonden. Hoger is er gewoon niet in Frankrijk en dan sta je daar als oude loodgieter uit Tilburg op nummer één.”
Van nummer één hits naar kindertheater
Op een gegeven moment vroeg Aart Staartjes V.O.F. de Kunst voor Sesamstraat. Nol had op dat moment twee kleine kinderen. “Daar zeg je natuurlijk meteen’ ja’ op! Als papa in Sesamstraat, dat is een grote eer.” Vanuit Sesamstraat kwam Nol weer in een andere carrière terecht: kindertheater. “Toen mijn vrouw overleed, wilde ik veel thuis zijn voor de kinderen. Het theatermaken zorgde ervoor dat ik meer tijd voor ze had. Iedere zondag namen Erik van Muijswinkel, de band en ik onze kinderen mee naar de voorstelling. Dat was erg leuk.” De familievoorstellingen liepen goed. Zo ging het voor V.O.F. de Kunst van nummer één hits op grote podia, naar in het theater staan op zondag. “Je kon niet beide doen. Met de kindertheatershows zaten we al meer dan vol. Twee keer op een dag uitverkocht, altijd. Het voelde niet anders dan wat we eerst al deden, Alleen stonden we nu in het theater in plaats van in een of andere feesttent.”
Vorig jaar heeft de band nog één laatste kinderpoptheatershow gedaan, bij de Schouwburg in Tilburg. “Dat was heel leuk. De kinderen van toen zijn de ouders van nu. Erik verbaasde zich ook dat we het allemaal nog zo goed in ons hoofd hadden. We zijn echt getraind in al die kinderliedjes”, glimlacht Nol.
Creatieve duizendpoot
Nol vertelt dat hij bezig is met allerlei projecten; “Ik werk nu aan een klassiek kinderprogramma dat draait tijdens de Annie M.G. Schmidt week in 2025. Dat is in samenwerking met The Dutch String Collective, Stefanie Struik en Erik van Muiswinkel. Verder schrijf ik aan mijn nieuwe soloalbum. Mijn management doe ik ook zelf. Ik doe daarnaast nog mee aan ‘De Nacht van de Nederpop’, daarmee toeren we met o.a. Henk Westbroek, Hans de Booij en Erik Mesie door Nederland. Verder ben ik nog bezig met een voorstelling samen met Karin Bruers die in september de theaters ingaat. Het is een beetje een activistische voorstelling; wij willen bijvoorbeeld dat er minder vlees gegeten wordt. Ik ben ook nog fotograaf, dus mijn week gaat alle kanten op. Ik voel me een soort cultureel ondernemer. Ik kan echt niet stilzitten.”
Ga je ooit wel stilzitten? “Geen idee, ik denk niet dat het een keer klaar gaat zijn of ik moet echt nul motivatie meer hebben. Misschien dat ik dan een keer denk: nou ik heb het allemaal wel. Ik hoef ook niet per sé een superluxe leven. Als ik een boterham en een bed heb, vind ik het wel prima.” Naast de al genoemde waslijst aan projecten, geeft Nol ook huiskamerconcertjes: “Omdat we ineens zo ontplofte met V.O.F. de Kunst ben ik nooit echt begonnen met kleine concertjes en goede training, dus ik geniet nu juist heel erg van die concertjes voor tachtig tot negentig man. Die onafhankelijkheid op het podium, dat vind ik super leuk. Ik bepaal hoe hard alles staat, ik vertel mijn eigen verhaal met mijn gitaar. Ik zou dit echt tot in de lengte van dagen kunnen doen.”
Meer informatie
Wil jij meer weten over Nol Havens? Neem dan vooral even een kijkje op zijn website!
