Regie: Martin Scorsese
Genre: Drama/Avontuur
Hugo is een weesjongen en leeft stiekem in een treinstation in Parijs. Hij heeft een mysterieuze robot die hij probeert te repareren, maar hiervoor heeft hij een hartvormige sleutel nodig. Hugo ontdekt dat er een verband bestaat tussen de dood van zijn vader (Jude Law), de norse eigenaar van de speelgoedwinkel in het station en deze hartvormige sleutel. Hugo probeert het raadsel op te lossen en stort zich zo in een spannend avontuur.
Regisseur Martin Scorsese (Goodfellas) heeft van Hugo een regelrechte klassieker gemaakt. Waarom? Deze film klopt van alle kanten, mede dankzij de filmkunsten van de regisseur. Hij maakt gebruik van zijn bekende manier van filmen: hij schiet graag scènes in één shot wat een kunst apart is. Daarnaast weet hij de kijker te boeien met dit magische en mysterieuze verhaal door onze aandacht te vestigen op Hugo en de robot, maar uiteindelijk blijkt dat dit maar kleine elementen in dit prachtige verhaal zijn. Hugo kijkt vanachter de muren naar het leven in het station en dit zorgt voor een Rear Window-achtige sfeer. Scorsese speelt op de juiste manier met flashbacks (met een kleine rol die weggelegd is voor Jude Law) en zuigt de kijker mee in dit innemende verhaal en laat ons zo kennismaken met de verschillende sterke karakters. De brommerige en onzekere stationschef – een rol die geweldig wordt gespeeld Sacha Baron Cohen (Borat)- en Christopher Lee als Monsieur Labisse zijn hiervan slechts enkele voorbeelden.
De film wordt echter gedragen door drie acteurs: Asa Butterfield (Hugo), Chloe Mortez (Hugo's vriendinnetje) en Ben Kingsley. De laatstgenoemde acteur zet zijn rol als norse George Méliès zo ontzettend krachtig neer dat hij menig filmprijzen in de wacht mag slepen. De combinatie van deze sterke rolvertolkingen met de prachtige art direction (o.a. unieke kostuums en realistische decors) maken deze film een parel om naar te kijken. De film duurt ruim twee uur en heeft geen slapstick-humor nodig om grappig te zijn, hier zorgt de cast met de goede dialogen voor. Hugo wordt begeleid door de Franse klanken van een accordeon, een heerlijke soundtrack (Howard Shore) en perfecte computer geanimeerde beelden van het Parijs rond 1900, waardoor je meteen een vlucht naar Parijs wilt boeken. En jawel, ook in 3D is deze film zeer zeker een lust voor het oog. Verder zit het script (met prachtige plotwending) sterk in elkaar en is het tweede gedeelte van Hugo is een eerbetoon aan de 'stomme film' (en aan regisseur/goochelaar George Méliès). Hugo is gewoon perfect.
Ruud van Bergen
www.ruudvanbergen.nl
