In de collectie van Regionaal Archief Tilburg bevinden zich een groot aantal dagboeken en memoires. Deze geven een prachtig inkijkje in de levens, gedachten en gevoelens van mensen in vroeger tijden. Regionaal Archief Tilburg heeft een podcastmaker gevraagd om met een van deze dagboeken, het oorlogsdagboek van een jonge man, een podcast te maken. Deze vierdelige serie komt online in januari 2021.
Podcaststem
Voor de stem van de hoofdpersoon zijn we op zoek naar een mannenstem. Het liefst van iemand tussen de 20 en de 40 jaar oud.
Hieronder volgt een kort dagboekfragment van 26 oktober 1944:
“De eerste Engelse of Canadese tanks ratelden ons huis voorbij. Ze kwamen van de oostelijke kant van het villapark aanrollen en ik probeerde in gedachten hun marsroute vast te stellen. De Duitsers waren volgens mij verdwenen. Misschien zaten er nog een stuk of wat in het Noordwesten van het dorp. In eenmansgaten, met een mitrailleur, wat handgranaten en een karabijn. Veel waren het er in elk geval niet. Dit zou een mooie taak voor de ondergrondse geweest zijn, na te gaan hoeveel het er waren en waar ze precies zaten. Dat konden ze dan aan de Engelsen doorspelen, om zo onnodige beschietingen en vernielingen te vermijden. Aan het materiaal te zien, dat nu voorbij rolde, rekenden de Engelsen met een grote weerstand. Maar die was er in werkelijkheid niet. Waar bleven al die verzetshelden eigenlijk? Mijn moeder kwam mij waarschuwen dat ik mij moest verkleden, want straks zou er een rouwdienst gehouden worden voor onze buurman en alle anderen tijdens de bezetting omgekomen dorpelingen. Het was nu vier uur en wij waren bevrijd.
En ineens kwam de agent van politie, de heer Berkers, bij ons over het tuinhekje gesprongen. Het ongeveer tien meter verdere ingangspoortje werd in de snelle actie als een strategische hindernis gezien en niet benut. Met een hatelijke en triomfantelijke grijns op zijn gezicht kwam hij in volle draf op mij toe, trok met de linkerhand een grote gele enveloppe uit zijn koppelriem. In de rechterhand had hij een groot kaliber pistool en hij brulde mij toe: “in naam der Koningin, handen omhoog, gij zijt gearresteerd!” “Is die nou al terug; dat is rap!” antwoordde ik laconiek en keek achter mij, want daar hoorde ik iets en ik keek pardoes in een geweerloop, die pal op mijn hoofd gericht was. Die blonde verzetsman, met dat grote geweer, kende ik toch, dat was ene Richard, ondergedoken geweest bij een broer van mijn compaan Willie Robben.
Maar daar was er nog een om het huis geslopen bij die snelle actie. Berkers was mij van voren benaderd en twee anderen waren om het huis heen gelopen om mij van achteren onder vuur te nemen. Dat tweede baasje kwam mij ook vagelijk bekend voor, hij had ook een grote revolver in de ene hand, in de andere een handgranaat. Dus deed ik maar wat van mij nadrukkelijk verwacht werd en stak de beide armen aarzelend omhoog. Moeder kwam ook om het huis heen, keek de agent vernietigend aan en zei: “drie van die snotneuzen hier in onze tuin, maar gij”, en daarbij wees ze op de dorpsagent, “gij zijt wel de grootste snotneus!” Met een woeste zwaai van zijn pistool vaagde hij mijn moeder weg”.
Meedoen
Auditie doe je door een spraakbericht via WhatsApp te versturen naar 06-53210807 (Astrid de Beer). Wat we graag willen weten is je naam en motivatie. Vervolgens lees je bovenstaand dagboekfragment voor. Spreek duidelijk! Een Brabants accent is geen enkel probleem. Wil je meer informatie: mail of bel naar astrid.de.beer@regionaalarchieftilburg.nl / 06-53210807. Auditie doen kan tot en met 22 november.
