Geboren onder de rook van Antwerpen, opgegroeid in Tilburg, schrijft Baptist de Pape op zijn 19e het nummer 'Ik wil met je lachen'. Het nummer komt terecht op het nieuwe album van Guus Meeuwis en een carrière in de muziek is geboren. Anno 2008, tussen de opnames van enkele nieuwe nummers door, vertelt Baptist over Tilburg: 'Onderwijs, muziek, sport, Tilburg doet op alle gebieden mee. Draag dat uit!'
Cultuurshock
'Ik ben opgegroeid in een dorpje naast Antwerpen, een fantastische stad. Daar leerde ik dat kinderen wreed zijn. Draag je bijvoorbeeld de verkeerde kleding dan val je buiten de boot. Daarom vond ik het niet erg om een schooluniform te dragen. Zo'n uniform lijkt militaristisch, maar daardoor creëer je wel gelijkheid. En een grotere afstand tussen leraar en leerling. Je ziet het in veel landen. In Brazilië ook, dan zie je in ieder geval niet wie in de sloppenwijken woont. Je hebt minder pestgedrag en groepjesvorming. Toen ik als tiener naar Tilburg verhuisde was dat geen cultuurshock. Ik paste me juist snel aan, was bekend met verschillende culturen en behandelde iedereen normaal. Ik had nog nooit een Marokkaan van dichtbij meegemaakt. Als zij mij “kutbelg” noemden, zei ik gewoon “kutmarokkaan” terug. Daar had ik geen angst voor en zij respecteerden dat wel, directheid en eerlijkheid in plaats van racisme.'
Muziek
'Toen ik vanuit Antwerpen naar Tilburg verhuisde kwam ik op het Theresialyceum terecht. Ik schreef voor “Tresor”, de schoolkrant. Ik kon ook goed tekenen. Misschien liggen mijn karikaturen die ik van leraren maakte nog in het archief. Zo hield ik me met van alles bezig, ook met muziek. Maar tijdens een pianoles noot voor noot muziek van anderen spelen, vond ik saai en dus ben ik zelf gaan schrijven. Ik had geen zin om te gaan studeren, ik wilde muziek gaan maken. Ik had net “Ik wil met je lachen” geschreven toen ik in 1997 in contact kwam met Ad Kramer, de producer van “Schilderij”, het tweede album van Guus Meeuwis. Die wilde het wel gebruiken voor zijn album en zodoende ben ik erin gerold. Dat gaf wel een kick. Je bent 19 en hebt een nummer geschreven dat gewoon wordt gedraaid op de radio of in de winkels ligt. Dan luisterde ik met huisgenoten naar Sky Radio en als het liedje dan voorbij kwam ging de radio keihard.'
Vakantieliefde
'Een hit is niet evident, dus ik bleef schrijven en demo's sturen naar platenmaatschappijen. Ik kwam erachter dat de meeste demo's van artiesten of bands in de prullenbak belanden, dus ik ben zelf naar Hilversum gegaan. Je moet volhardend zijn, anders kom je er niet. Toen vroeg Sint Olof of ik niet een keer wilde meedoen aan het Studenten Songfestival in 2001. Ik had wel al een paar keer voor anderen liedjes geschreven voor het songfestival, maar nooit zelf gezongen. Het werd 'Vakantieliefde'. Het nummer moest in het Nederlands, maar ik ben fan van Patrick Bruel, Jacques Brel, Stef Bos, dus ik vond dat Franse stukje erin lekker klinken.’
Warme deken
'Dat wat Olof een beetje doet met het songfestival, jezelf profileren, dat doet Tilburg te weinig. Het is de zesde stad van Nederland, met hoogwaardigheidsinstellingen op verschillende gebieden. Ze is te weinig ambassadeur van haar eigen stad. Als je kijkt naar Antwerpenaren, die zijn fier op hun stad. Tilburg doet niet onder voor de Randstad. De rechtenfaculteit staat hoog aangeschreven op de Europese onderwijslijsten, maar niemand zegt 't. En als je nu kijkt naar de Nederlandse ploeg op de Olympische Spelen, dan houd je weinig over zonder de Brabantse sporters.
Maar als ik in Tilburg aankom dan voelt dat als een warme deken. De mensen zijn hier ook direct, maar tegelijkertijd gemoedelijk. Deze stad gaat alleen nog maar groeien. De ligging is ideaal, een heerlijk centrum en je kan hier nog gewoon goedkoop parkeren!'
Tekst: Peter Meuwisen
De T , het gratis uitgaansblad van Tilburg
Maand: Augustus 2008
