Op je negende gescout worden door Willem II, op zestienjarige leeftijd je eerste contract tekenen en in datzelfde levensjaar debuteren in een oefenwedstrijd: het is een droom voor menig Tilburgs menneke. Die droom is voor Daan Legro (16) werkelijkheid. De geboren en getogen Tilburger wacht nog op zijn officiële debuut, maar werkt iedere dag keihard om zijn ultieme doel te bereiken: officieel debuteren in het stadion, het liefste in de basis tegen NAC en uitgroeien tot vaste kracht in het eerste van de Tilburgse hoofdmacht.
Foto’s: Camiel Donders (Drawing Light)
Tijd voor een interview met Daan in zijn geliefde Koning Willem II Stadion. “Ik zit hier al vanaf mijn vierde op de tribune. Willem II zit bij onze familie in het bloed. Van mijn opa tot mijn vader en ook bij mij. Mijn hele familie zit hier op de tribune.”
‘Spelen voor Willem II is een droom’
De liefde voor de club wordt Daan met de paplepel ingegoten. “Je weet niet beter. Je komt uit Tilburg, je hele familie gaat naar het voetbal en dan ben jij automatisch ook voor Willem II. Het is natuurlijk een prachtige club met een mooie speelstijl waar ik van hou.”
Op zijn negende gaat het eerste deel van zijn droom in vervulling. Hij wordt gescout door Willem II. “Dat was natuurlijk fantastisch. Spelen voor Willem II is altijd mijn droom geweest.”
Vanaf dat moment reist Daan dagelijks van de Reeshof naar Willem II. “Ik zit in de vijfde VWO klas van het Koning Willem II College. We trainen zes keer per week en spelen een wedstrijd op zaterdag. Eerst fietste ik altijd, maar ik heb sinds kort een Vespa gekocht.”
‘Ik ben altijd aan het voetballen’
Eventjes terug naar het begin. Daan groeit op achterin de Reeshof samen met zijn vader, moeder en drie jaar oudere zus. “Ik ging bij T.S.V. Gudok voetballen als spits. Mijn grote Willem II voorbeeld was destijds ook altijd Frank Demouge. De thuiswedstrijd tegen FC Groningen in de sneeuw zal ik nooit vergeten. Die blijft me echt bij. Net als de wedstrijden om promotie/degradatie.”
Ook in zijn vrije tijd staat voetbal op 1. “Andere hobby’s dan voetbal heb ik eigenlijk niet. Ieder vrij uurtje bracht ik vanaf jongs af aan door op het voetbalveld. Ik woon tegenover Gudok. Dan klommen mijn vrienden en ik daar over het hek om te voetballen. Of we waren op Johan Cruijff veldjes te vinden.”
‘Ik weet dat ik het niveau aankan’
Hoewel Daan bij de amateurs van Gudok als aanvaller speelt, wordt hij bij Willem II meteen centraal op het middenveld geposteerd en later als centrale verdediger. “Ik heb nu centraal in de verdediging mijn plek gevonden. Willem II speelt verzorgd voetbal en dat past ook goed bij mij als verdediger. Ik hou ervan om mooi technisch voetbal te spelen, ben sterk aan de bal en dribbel graag in. Wat dat betreft hou ik erg van de stijl van verdedigen die Virgil van Dijk bij Liverpool (ook uit de jeugd van Willem II red.) en Raphaël Varane bij Real Madrid hanteren.”
Daan beseft dat hij nog veel stappen moet zetten om dat niveau te bereiken. “Ik wil gewoon iedere week beter worden, maar ik heb het vertrouwen dat ik in het eerste van Willem II kom te spelen. Als je dat niet hebt, kun je beter stoppen. Ik werk iedere dag keihard om beter te worden en weet waarin ik mezelf moet verbeteren. Fysiek moet ik bijvoorbeeld nog stappen maken.”
Dat harde werken wordt beloond. Onlangs werd Daan door de technische staf van hoofdtrainer Adrie Koster uitgenodigd om mee te trainen met het eerste elftal. Daar stond hij dan, tussen spelers als Fran Sol, Daniël Crowley en Aras Özbiliz. “Dat is natuurlijk eventjes schakelen. Het niveau is veel hoger en het spel gaat sneller. Maar ik weet van mezelf dat ik mee kan op dit niveau.”
Een week na zijn eerste training met de selectie van Willem II, maakte Daan zijn officieuze debuut in een oefenwedstrijd tegen AZ. “Dat is tot nu toe wel het hoogtepunt van mijn carrière, samen met het tekenen van mijn eerste contract. Ik speelde dertig minuten mee en moest Mats Seuntjens (uit de opleiding van aartsrivaal NAC red.) uit de wedstrijd houden.”
‘Ik hoop zo snel mogelijk mijn debuut te maken’
De dertig minuten tegen AZ smaken voor Daan naar meer. Net als het over zijn droomcarrière gaat, komt documentairemaker Joost van der Werf, die toevallig ook een afspraak in het stadion heeft, aanlopen met de kampioensschaal van het seizoen 1954/1955. Ook Daan krijgt de schaal in zijn handen en kijkt er met een grote glimlach naar. “Zou toch mooi zijn als we dit nog een keer mogen meemaken.”
Toch blijft Daan realistisch en blaast hij niet graag hoog van de toren. “Ik moet gewoon iedere dag heel hard mijn best doen. Te ver vooruit kijken in je carrière heeft ook geen zin. Er zijn zoveel factoren die meewegen. Ik hoop gewoon zo snel mogelijk mijn debuut te maken.”
Tot die tijd blijft Daan, net als de rest van zijn familie en vrienden, trouw de thuiswedstrijden van Willem II bezoeken. “De sfeer zit er echt goed in op de tribunes. Dat vind ik mooi om te zien. Maar ik merk dat ik wat minder met de entourage bezig ben en meer op het spel let zodat ik daar dingen van kan leren.”
Maar hoe ziet de droomcarrière van de bescheiden verdediger er dan uit? “Debuteren voor Willem II, het liefste in de basis tegen NAC, daarna spelen bij een topclub in Nederland om vervolgens de stap naar het buitenland te maken. Uiteindelijk wil ik mijn carrière bij Willem II afsluiten. Klinkt goed toch?!”
Trots op Tilburg
In de rubriek ‘Trots’ lichten we maandelijks trotse inwoners van Tilburg uit. Zo spraken we eerder met Tilburger Sjef van der Klein, Willem II supporter John Mouthaan, Trappers icoon Diederick Hagemeijer, conciërge Robert Martens, juf Eefje Mommers, creatief brein Noortje van Venrooij, de maatschappelijk betrokken Familie Can en parkmanager van het Spoorpark Sophie Peters.
