Iedereen voelt het. Het Nederlandstalige lied is weer op weg omhoog. Het is te merken aan de toenemende belangstelling voor evenementen als het Mega Piraten Festijn; het valt op te maken uit de luistercijfers van RADIONL. En het wordt zichtbaar tijdens het Mega Piraten Festijn in Tilburg. In een stad die levenslied-minded is, maar waar het publiek ook van een enthousiast feest houdt. En dat blijkt. Tijdens Stef Ekkels de Woonboot, tijdens Vinzzent die op het podium versterking krijgt van een aantal vrouwelijke fans en eigenlijk bij elke artiest die een bekend lied brengt. Het ruim zesduizend koppige publiek vreet het!
Neem nou Henk Bernard. De Brabander mag twee nummers doen: ‘Ik weet ik word wat ouder’ en inkopper ‘Hou me nog een keertje vast (geniet van het leven)’. Met een biertje in de hand brult het publiek mee. Tot aan de bar is het feest. Bernard hoeft niet eens meer zelf te zingen. Het publiek neemt het dankbaar over. “Dat was indrukwekkend ja”, stelt hij na afloop. “Ik ben pas op mijn 41-ste begonnen met zingen. Ik had daarvoor van alles gedaan. Ik heb best een moeilijke jeugd gehad, maar van kinds af aan wist ik echter al dat ik zou gaan zingen. Ik was altijd al een enorme Hazes-fan. De muziek van die man heeft me zo geraakt. Ik zei ooit tegen mijn vrouw: later ga ik nog een keer zingen. Zij had zoiets van: ‘het zal wel’.” Hij begint te lachen. “Maar het is dus toch gebeurd. En sindsdien is het alleen maar omhoog gegaan.
Ik zie mezelf niet als een echte feestzanger, ik breng meer het volkse levenslied. Het MPF is echt voor het volk, zo zie ik dat wel tenminste. Op de zenders waar ze Nederlandstalige draaien, hoor je vaak ook wat meer pop. Hier is het programma wat volkser. En dat bevalt me prima, ik voel me hier helemaal thuis. Het was indrukwekkend om die mensenmassa mee te horen zingen. Echt kippenvel. Dat is wat ik wilde toen ik begon met zingen. Ik heb me altijd voorgehouden: als ik ga zingen, moeten de mensen het leuk vinden. En dat doen ze dus.”
Verdubbeld
Nico Silvius is directeur van RADIONL. Met een groot aantal medewerkers verzorgt hij een live-registratie van het gebeuren. Van 18.00 tot 24.00 uur zendt RADIONL live uit. “Wat me opvalt is dat ik hier echt het gevoel krijg dat het Nederlandstalige lied weer helemaal terug aan het komen is. Mensen willen weer gezelligheid. En deze muziek verbroedert. Het publiek straalt een bepaalde warmte uit. We hebben in de afgelopen jaren een kleine teruggang gezien, maar het komt weer terug. Onze luistercijfers zijn ten opzichte van die van twee jaar geleden bijna verdubbeld. Nieuwe liedjes worden weer massaal geadopteerd door het publiek. Er is weer wat gaande, dat is duidelijk!”
Ook organisator Eddie Mensink is dik tevreden. “Het weer heeft ons de afgelopen week niet meegezeten. Regen, regen en nog eens regen. Maar desondanks zijn we nog nooit zo snel klaar geweest. Maandagochtend zijn we begonnen met de opbouw en woensdag waren we klaar. Het voordeel is dat het terrein vrijwel volledig verhard is. Met de heftruck kom je zonder problemen overal bij. Dat is ook wel eens fijn. Zo’n festival brengt elke keer weer stress met zich mee. Je praat over grote aantallen mensen, over veiligheid en ook over grote bedragen. In de dagen ervoor ben ik voor mijn vriendin echt niet altijd de gemakkelijkste.”
Huiselijk
Rolf Peters uit Raamsdonkveer is oud-eigenaar van Megatenten Heir. Zo’n jaar geleden heeft hij het bedrijf verkocht. Jarenlang verzorgde hij de tent tijdens het MPF. Vandaar dat hij van de gelegenheid gebruik maakt om zijn oude maten weer eens op te zoeken. “Als je de sfeer achter de schermen vergelijkt met die van andere grote evenementen, dan vind ik het hier veel huiselijker. Eddie, Menno en Leon en de anderen: uiteindelijk is het maar een klein team. Dat is toch anders dan bij een festival als Lowlands dat door een groot concern wordt georganiseerd. En herinneringen genoeg. Ik weet nog dat ik een keer voor het MPF in Neer eraan kwam rijden in een truck met twee wagens erachter. Toen ik een van de laatste bochten moest maken, vergat ik even dat ik er twee wagens achter had. De hele tent ging de sloot in. Ze zijn een hele dag bezig geweest om die tent er weer uit te halen. Dat soort dingen gebeuren. Maar hoe dan ook: het komt altijd weer goed!”
Presentator Willie Oosterhuis heeft aanvankelijk niet eens tijd om een paar vragen te beantwoorden. Hij wil eerst een biertje scoren. “Dat hoort erbij hoor. Daar word je toch wat losser van. Ik heb altijd een chauffeur bij me. Mijn zoon Unique of anders vrienden. Ze vragen wel eens hoe ik dat toch allemaal volhoud. Nou, dat valt nog wel tegen hoor. Zo gauw de auto het terrein af is, slaap ik.” Willie is onder de indruk van de sfeer. “En kijk naar het grote aantal Brabantse artiesten dat hier staat. Ferry de Lits, Henk Bernard, Leen Zijlmans, Gino Fey en al die anderen. Allemaal jongens die je juist hier op het MPF ziet. Daar moet je het van hebben: de couleur locale.”
Huwelijksaanzoek
Ferry de Lits zingt slechts één lied: ‘Laat me’. Tijd om zich gedegen voor te bereiden op het festival had hij eigenlijk niet. Hij is net een paar uur terug van een muziekreis naar Turkije. “De jetlag valt gelukkig mee. Dit was voor mij de eerste keer dat ik op een MPF stond. Het was echt fantastisch. Ik was hier al twee keer eerder geweest. Een keer gewoon als bezoeker en een keer was ik mee met Django. De eerste halve minuut dat ik op het podium stond, had ik last van knikkende knietjes. Dat durf ik rustig te zeggen. Maar gelukkig ging het goed. Echt een hoogtepunt in mijn carrière.”
Het publiek is helemaal op stoom. Jaman scoort met zijn hit ‘Oh Leila’, Vinzzent zorgt voor een enorm gejuich, Marianne Weber en John de Bever laten duizenden kelen meezingen en Koos Alberts laat mensen tot achterin de tent twisten met ‘Kom van dat dak af’. In de tent tilt een stel maten een aan een rolstoel gekluisterde vriend omhoog met rolstoel en al. Verbroedering, je ziet het overal. En we zouden het bijna vergeten: dan is er ook nog het huwelijksaanzoek van Jordi Goos aan zijn Salaua. “Eigenlijk zou het vorig jaar al gebeuren tijdens het Mega Piraten Festijn in het GelreDome, maar toen paste het om tijdstechnische redenen niet in het programma. We konden hem dus niet langer laten wachten”, stelt Willie achter de schermen. Jordi betreedt het podium, loopt naar de middenstip en gaat door de knieën. De band speelt ‘Je’t aime (moi non plus)’ en Willie brult: ‘doe het niet’. Maar Jordi doet het wel. Het ja-woord van Salaua wordt bezegeld met een dikke zoen. Het publiek juicht.
De MPF-trein dendert onverdroten voort. Jan Smit zet rond half elf de tent volledig op de kop. ‘Als de morgen is gekomen’ zorgt voor stormachtige reacties. De waardering van het publiek grenst aan
devotie.
Dance
Achter de schermen bereidt Rene Schuurmans zich voor op zijn optreden. Een jaar of vijf was hij er niet bij op het MPF, maar in Tilburg maakt hij zijn MPF-rentree. “Het is leuk om er weer bij te zijn. Ik breng een stuk gezelligheid mee de tent in, dat is mijn handelsmerk. Ik hoop dat dat wordt gewaardeerd. Ach, je zult het zo meteen wel zien als ik ‘Laat de zon in je hart’ inzet. Die eerste noten. 99 van de honderd keer is het daarna meteen feest. Ik heb er zin in. Altijd. Stress heb ik nooit voor een optreden. Het gaat weer de goede kant op het met Nederlandstalige lied. Je had natuurlijk de crisis, maar ik denk ook dat het even wat minder ging omdat het publiek naar andere muziek ging luisteren. Alles was dance. Maar nu snakt het publiek weer naar gezelligheid en saamhorigheid.”
Rene blijkt geen woord te veel te hebben gezegd. Al vanaf de eerste tonen van ‘Laat de zon in je hart’ staat Tilburg op de kop. “Niet te geloven, het publiek had er zin in! Alle handen gingen omhoog. Je merkt het: wat er ook gebeurt: het Nederlandstalige lied blijft altijd bestaan.”
