Afgelopen zondag liepen meer dan tienduizend deelnemers mee in het hardloopevenement Tilburg Ten Miles. Het Rode Kruis verzorgde ook op deze dertigste editie de hulpverlening en had het een stuk drukker dan voorgaande jaren.
Het is op de vroege zondagochtend een drukte vanjewelste in het Rode Kruis gebouw in Tilburg. Vrijwilligers maken zich klaar voor een dag hulpverlening tijdens de Tilburg Ten Miles. In de uitgebreide ochtendbriefing wordt de prognose op een scherm geprojecteerd. Drieëntwintig graden, zon, koele wind. Aantal slachtoffers: drie vraagtekens. ‘We hebben geen idee wat dit weer betekent voor het aantal uitvallers,’ waarschuwt coördinator Eric Lulofs. ‘De zon kan zorgen voor oververhitting. Maar de luchtvochtigheid daalt ’s middags naar 40%. Met een koele wind kan zelfs onderkoeling op de loer liggen.’
Een flinke onderneming
Voor het Rode Kruis is de Tilburg Ten Miles het grootste evenement van het jaar. Rond de zeventig vrijwilligers worden de hele zondag ingezet op vier vaste eerstehulpposten langs de hardlooproute. Daarnaast zijn er ook nog drie biketeams die rond fietsen om een oogje op de deelnemers te houden. De vrijwilligers komen niet alleen uit Tilburg, We vinden vooral Brabanders, maar zelfs uit Gouda is hulp komen aanwaaien.
De eerstehulpposten hebben een goede bezetting, en dat is maar goed ook. Hulpverlening bij een hardloopevenement is geen kwestie van blarenprikken. Naast professionele lopers doen ook flink wat gemotiveerde amateurs mee aan de tien mijl, een afstand van 16,1 kilometer. Juist zij zoeken hun grenzen op, zoals tijdens voorgaande edities al is gebleken. Vorig jaar moest een deelnemer worden gereanimeerd en in 2011 is zelfs een man overleden. Hulpverlener Jenny vertelt dat ze vooral te maken hebben met uitdroging en oververhitting. Er zijn veel mensen die onwel worden. Twee meter bij haar vandaan zit het typerende slachtoffer, ineengedoken tegen een muurtje met een reddingsdeken om zich heen en een overgeefbak tussen zijn benen. Sommige lopers zijn er net iets erger aan toe en verliezen tijdelijk het bewustzijn. ‘Vaak is het een kwestie van opvangen en wegdragen voordat ze de grond raken,’ beaamt een collega.
Drukke uurtjes
Koel is de middag zeker niet, want het publiek wordt getrakteerd op een warm zonnetje en de deelnemers maken dankbaar gebruik van natte sponzen en bekers water om zichzelf te verkoelen. De warmte maakt slachtoffers en zorgt in de laatste uren van de dag voor extra drukte op de eerste hulp. ‘Ik kan nu al zeggen dat we het drukker hebben dan vorig jaar,’ beaamt ook Eric Lulofs. Er dreigt zelfs onderbezetting op de hoofdpost bij de finish, en hulpverleners moeten van andere posten worden gehaald om bij te springen. Toch is er nergens sprake van ernstige gevallen. Ondanks de drukke laatste uurtjes kan iedereen spreken van een geslaagd evenement.
