Hij was niet van plan om te blijven, maar na een kort avontuur in Amsterdam bleek Tilburg zijn thuis. Journalist en Stadsgezicht Bas Vermeer brengt tegenwoordig dan ook het liefst zijn tijd door mensen kijkend op de vijfsprong of op een terrasje in de zon aan de Piushaven. “Het is een beetje zoals Guus Meeuwis beschrijft in zijn nieuwe lied. Het duurde even, maar nu wil ik er leven.”
Foto’s: Martine van der Moolen (Drawinglight)
We ontmoeten Bas in zijn natural habitat: met een kop koffie in de Spaarbank. “Ik kom hier echt iets te vaak,” grapt hij. Het is even wennen voor de journalist dat vandaag de rollen zijn omgedraaid. “Normaal ben ik degene die de vragen stelt.”
Bas groeit op in Haaren en gaat tijdens zijn middelbare schooltijd regelmatig op stap in Tilburg. “Toen ik ging studeren wilde ik Tilburg daarom juist ontwijken. Ik wilde een nieuwe stad ontdekken en vertrok naar Eindhoven,” vertelt Bas. Een jaar later kwam hij echter alsnog in Tilburg terecht om journalistiek te studeren. “Maar mijn plan was altijd om daarna naar Amsterdam te vertrekken.” Een stage in de hoofdstad volgde, maar hij kwam van een koude kermis thuis. “Als ik daar in de kroeg tegen iemand begon te lullen keken ze me echt aan van: pardon? Toen dacht ik: ik ga terug naar Tilburg, dat is gewoon mijn stad. Geen idee of het typisch Tilburgs is, maar iedereen ouwehoert met iedereen.”
‘Laat die discussie maar ontstaan’
Tien jaar geleden begon Bas als journalist voor het Brabants Dagblad en sinds een paar jaar is hij Tilburgs Stadsgezicht. Dag in dag uit crost hij de stad door op zoek naar grote en kleine verhalen. “Het was als journalist wel even wennen aan het online schrijven van verhalen, het is veel interactiever. Het contact met Tilburgers is directer, je hoort meteen wat ze vinden van een stuk. Je kunt veel kritiek krijgen op een verhaal, prima, zo blijf je scherp. In het was dat wel wennen. Maar daardoor heb je ook meer binding met de lezers.”
“De krant is objectiever en bij mij hoor je soms ook wat ik er van vind. Dat vind ik misschien nog wel het leukste aan Stadsgezicht. Ik kan mijn mening geven over zaken in de stad. Dat is dan niet per se de waarheid, maar gewoon hoe ik het zie. Als mensen het er niet mee eens zijn, laat daar dan maar discussie over ontstaan.” Stadsgezicht gaat niet alleen over verhalen waar Bas zelf mee komt, maar het dient volgens hem ook als een open platform voor de stad. “Iedereen mag gastblogs aanleveren en hun mening geven. Niks is uitgesloten.”
‘Misschien zit hier wel een verhaal in’
Sinds Bas als Stadsgezicht van Tilburg te werk gaat is er wel het een en ander voor hem veranderd. “Tilburg voelt vertrouwder, ik heb heel veel nieuwe mensen leren kennen. Ik heb overal contactpersonen zitten, dus als ik nu ergens wijn ga kopen heb ik meteen een gesprekje over hoe het gaat met de winkeliers in de omgeving. En als ik ergens een biertje zit te drinken zegt iemand al snel: ‘misschien zit hier wel een verhaal in’. Heel tof vind ik die tips. Tilburgers hebben echt een hart voor de stad.”
Mensen van buitenaf
Bas’ enthousiasme over Tilburg is door de jaren heen alleen maar toegenomen, maar hij merkt dat hij hierin niet alleen is. “Ik had vrienden uit Eindhoven die vaak neerbuigend deden over Tilburg. Het staat me nog heel goed bij dat ik ze jaren geleden een zomeravond meenam naar het stadsstrand en de Piushaven. Ze stonden allemaal perplex van hoe anders Tilburg was dan dat ze het kenden. Dat was voor mij echt een moment om trots op te zijn: toen ik Tilburg door hun ogen bekeek.”
Volgens Bas is de tijd dat Tilburg als grijze stad bekend stond állang voorbij. “De Pont staat ontzettend hoog aangeschreven, Roadburn jaagt de hele wereld over en er komen steeds meer toeristen deze kant op. Ga maar eens luisteren bij Hostel Roots, steeds meer mensen van buitenaf zijn Tilburg aan het ontdekken.”
‘Probeer eens iets gewaagds’
Als er een stad is in Brabant waar we nog iets van kunnen leren, dan is het volgens Bas Eindhoven wel. “Als je daar het station uitloopt dan wordt je verrast door de spannende architectuur en dat mis ik in Tilburg. Je kunt het mooi of lelijk vinden, ze tonen wel lef. Soms lijkt het wel alsof wij alleen maar blokkendozen kunnen bouwen. Dan hoor ik wethouder Berend de Vries zeggen: ja, maar het is een balans tussen het belangrijke en haalbare. En dan denk ik: bouw dan een tijdje niks tot er wél een bijzonder ontwerp is. Anders zitten we weer zestig jaar tegen zoiets als de kattenrug aan te staren.”
“Kijk bijvoorbeeld naar het Burgemeester Stekelenburgplein. Daar komt nu een soort Oostblok flat. Dan denk ik: probeer eens iets gewaagds! Niet alleen baksteen, maar iets met glas en hangende tuinen ofzo. Ik snap de redenatie ook wel. EVE is al mooi van zichzelf, de LocHal is al mooi van zichzelf. Ze willen er dan niet nog een apart gebouw bijzetten dat de aandacht opeist. Maar aan de andere kant denk ik: durf eens wat meer. Misschien zijn we daar toch wat te behoudend voor.”
Bruisende uitgaansleven
Wat Tilburg volgens Bas anders maakt dan andere Brabantse steden is het bruisende uitgaansleven. “Den Bosch is een heel mooi meisje met een saai karakter. Tilburg is een oud lelijk besje dat de hele nacht door danst. We zijn misschien wel een lelijke dame, maar we zijn wel ontzettend actief. Als ik met vrienden op stap ga weet ik echt nog niet waar ik eindig. De ene keer is het RAW, dan weer Gin Fizz, dan weer de Korte Heuvel of De Albatros. Het nachtleven is hier fantastisch.”
Net als bij Guus Meeuwis duurde het bij Bas even, maar nu wil hij nergens anders meer naartoe. “Ik blijf voor altijd binnen de cityring wonen. Lekker de stad inlopen om te ontbijten of lunchen en ’s avonds een wijntje drinken in de kroeg. Heerlijk.”
Ongezouten mening van Tilburgers
In opdracht van Citymarketing Tilburg geven we in de rubriek ‘Ongezouten’ creatieve Tilburgers een podium. Zij krijgen de kans om hun visie te geven op de stad. Ben je benieuwd wie er naast Frank van Pamelen nog meer iets te vertellen heeft over Tilburg? Lees dan ook eens deze interviews:
- Rabia Alizadah: ‘Ik hoop dat Sarban heeft bijgedragen aan de openheid van Tilburgers’
- Frank van Pamelen: ‘Ik wind me op als de underdog wordt platgewalst door het grote geld’
- Marlous Mutsaers: Tilburg is geen arbeidersstad meer: ‘We zijn toe aan winkels in een hoger segment’
- Jochen Otten: ‘Het zelfbeeld van de Tilburger is veranderd, de rol van underdog is weg’
- Erwin Schellekens: ‘Tilburg is een groeibriljant, stop het vergelijk met andere steden en ga uit van eigen kracht’
- Anouk van den Broek: Nieuwe generatie Tilburgers: ‘Laat die Amsterdammers daar en laat Tilburg lekker Tilburg’
- Niek van den Broek: Tilburg als lelijkste jongetje van de klas: ‘dat zijn we nu echt niet meer’
- Pieter Voogt: Tilburg: ‘je kunt hier niets kapot maken’
- Patrick Kokx: Het buzzt in Tilburg: ‘Er gebeurt iets en dat moet je meemaken’
