Het symposium’Leven met Kanker’, georganiseerd door CoRPS (Center of Research on Psychology in Somatic diseases) van de UvT en het IKZ (Integraal Kankercentrum Zuid), vindt op vrijdag 9 oktober plaats. Het symposium staat in het teken van de zorg en nazorg voor kankerpatiënten. Sprekers zijn, naast onderzoekers van de UvT, prof. F. van Leeuwen en prof. N. Aaronson van het Nederlands Kanker Instituut. bioloog Midas Dekkers.
Door de verouderende bevolking, verbeterde detectie en behandeling van kanker neemt het aantal kankerpatiënten in Nederland sterk toe. Het IKZ in Eindhoven en de UvT houden zich sinds enkele jaren gezamenlijk bezig met onderzoek naar de late en langdurige effecten van kanker en behandeling op het lichamelijk en psychosociaal welbevinden van (ex-)kankerpatiënten.
Tijdens het symposium ’Leven met Kanker’ komen sprekers vanuit verschillende disciplines, werkzaam binnen én buiten CoRPS, aan het woord. In het ochtendprogramma is er aandacht voor de late effecten van kanker op het lichamelijk en psychisch welbevinden van patiënten, en hoe we daar in de zorgverlening op in kunnen spelen. In de middag wordt in drie deelsessies dieper ingegaan op lange termijn effecten van kankerbehandelingen, psychosociale zorgverlening en revalidatie na kanker.
‘De wraak van de Kreeft’ van Midas Dekkers Kritisch auteur-bioloog Midas Dekkers zal aan het einde van de middag besluiten met zijn visie op het thema ‘Leven met kanker’’. Dekkers: ‘Waarom hebben mensen zo de pest in als ze kanker hebben? Omdat ze zich schuldig voelen. Vooral moderne mensen menen iets verkeerd gedaan te hebben: te weinig bewogen, niet vies genoeg gegeten, gezondigd jegens god of de mensen, niet voldoende wetenschappelijk onderzoek gedaan, niet positief genoeg in het leven gestaan. Dieren doen niet aan die flauwekul. Zij hebben niet eens ziekenhuizen. Biologen kunnen hun dieren gelijk geven. Al wat het leven kapot maakt – slijtage, mutatie, kanker – is ons evenzeer gegeven als al wat het leven gaande houdt -geboorte, mutatie, groei. Vooral de overheid is er steeds sterker in om haar onderdanen zelf de schuld te geven van hun sterfelijkheid. Dat is pas kiezersbedrog.’
