Tilburgse mama Marieke over ‘onder de tafel manieren’

Tilburgse mama Marieke over ‘onder de tafel manieren’

Marieke is moeder van drie en vrouw van één. Daar is ze al behoorlijk druk mee, plus met alle bezigheden van haarzelf (opruimen, schrijven, opruimen, werken, opruimen, hardlopen…).

Twee keer per week plaatst SBKinderopvang columns van Tilburgse papa’s en mama’s over uiteenlopende onderwerpen die te maken hebben met hun gezin: opvoeding, kinderopvang, familie, het komt allemaal voorbij. Vaak hilarisch, soms serieus maar vooral herkenbaar. Deze keer schrijft mama Marieke over de avondspits bij haar thuis.

Eten eten

“Half zes, tijd voor het ‘eten eten’. Een uitdrukking die er de afgelopen jaren in is geslopen, ter verduidelijking aan oudste dat we niet voor de derde keer op een dag boterhammen zullen eten. Waar hij overigens geen probleem van zou maken, in tegenstelling tot de meeste andere dingen op dit moment van de dag. Want hij is moe, hongerig, en zijn hoofd zit vol met indrukken. Aan tafel zitten is dus een hele opgave. Voor hem en daarmee voor ons.”

Snel wat happen

“Op de vraag over hoe het op school was vandaag, is een vork die op de grond klettert het antwoord. Aan de andere kant van de tafel direct gevolgd door een plastic variant. Kleine zus kopieert zoals gewoonlijk zorgvuldig het gedrag van grote broer. De oudste zit al onder de tafel voordat zijn zus ‘Papa helpen?’ kan zeggen. Omhoog komend stoot hij uiteraard zijn hoofd, met twee vorken èn een lepel van gisteravond in zijn hand. Tussen het troosten, tranen afvegen en stoel aanschuiven door steek ik nog snel wat happen in mijn mond. De jongste zit ondertussen rustig in haar wipstoel en aanschouwt het geheel.”

Tien minuten ongestoord praten

“Twee opeenvolgende pings onderbreken het antwoord van man, waar ik niet meer van heb meegekregen dan het gebruikelijke ‘druk’. Oh, bijna vergeten! Het tien-minutengesprek op de kinderopvang zo meteen. Nog net genoeg tijd om gezamenlijk dat ‘eten eten’ af te ronden. We kijken elkaar aan, een beslissing over wie gaat is nog niet genomen. Ongestoord praten over één van die lieverds. Of alle lieverdjes in je eentje naar bed brengen… ‘Zullen we lootjes trekken?’ stel ik voor met een knipoog.”

Observeren in de groep

“Een kwartier later loop ik door de gang naar een prachtige ‘ouderontvangstruimte’ om de ontwikkeling van kleine zus, onze oudste dochter, te bespreken. De leidsters hebben de tijd genomen om haar te observeren in de groep en daarop te reflecteren. Gelukkig gedraagt ze zich op de opvang niet anders dan thuis, zo blijkt. Fijn om te horen dat het goed gaat met haar, ook in het spelen met de andere kinderen. Terug thuis vind ik haar onder de tafel. Oeps, ze is de restjes aan het opruimen in haar mond, terwijl grote broer boven een laatste verhaaltje voorgelezen krijgt.”

Mama Marieke heeft het mede over de goede leidsters bij SBKinderopvang. Wat vind jij belangrijk als het gaat om kinderopvang? Kleinschaligheid, een goede voorbereiding op de basisschool, veel aandacht voor natuur/ buiten spelen of let je meer op flexibiliteit? Misschien weet je als aanstaand ouder nog niet precies wat de mogelijkheden zijn en waar je dus op moet letten. SBKinderopvang helpt je graag met de goede keuzes maken.