Het gaat hard met de 29-jarige tattoo-artiest Myrrhe Esmeralda. Vijf jaar geleden zette ze voor het eerst een tattoo en inmiddels heeft ze haar eigen privé studio, werkt ze wekelijks in Amsterdam, zijn mensen bereid om een jaar te wachten op een tattoo van de Tilburgse en verhuist ze binnenkort naar een nieuwe tattoo-studio die maar liefst drie keer zo groot is.
Foto’s: Martine van der Moolen (Drawinglight)
“Ik heb tatoeages gezet bij artiesten als Broederliefde en de Amerikaanse rapper Waka Flocka Flame. Maar voor mij is iedereen the same. Het maakt me niet uit wie je bent, wat je doet of wie er bij me in de stoel zit. Ik doe tegen iedereen hetzelfde en heb niet meer spanning als ik een bekend persoon tatoeëer of iemand die niet bekend is.”
‘Mijn opa heeft De Kruikenzeiker in de Nieuwlandstraat ontworpen’
Eventjes naar het begin. Myrrhe blijkt als kind enorm getalenteerd te zijn in tekenen. Vanaf het moment dat ze kan, tekent ze duizenden tekeningen. Haar moeder heeft ze allemaal bewaard. “Super sweet,” zegt Myrrhe. Creativiteit zit in de familie en sloeg een generatie over van opa op Myrrhe. “Mijn opa heeft de Kruikenzeiker in de Nieuwlandstraat ontworpen. Hij was kunstenaar en maakte ook voor de Efteling verschillende sprookjesbosbeeldjes.”
Myrrhe is niet voor de schoolbanken gemaakt en stopt drie maanden voor de eindexamens op de middelbare school. “Ik was nogal een lastig kind. Ik kreeg daar een paar maanden later spijt van omdat ik me besefte dat het toch lastig ging worden zonder diploma’s. Ik had toen nog niet gedacht dat ik tattoo artiest zou worden.” Ze gaat in de horeca werken. Totdat ze samen met een vriend van haar ex op het werk van zijn vader gaat kijken. Hij heeft een tattooshop in Tilburg. Hoewel Myrrhe zelf nog geen tatoeages heeft, is ze meteen enthousiast. “Vanaf het moment dat ik daar binnenstapte, dacht ik: ik wil dit ook. Uiteindelijk durfde ik de stap nooit te nemen, totdat een vriend zei: kom we stappen nu de auto in en gaan apparatuur kopen.”
‘Voordat ik voor mezelf begon, had ik al een wachtlijst van drie maanden’
“Toen ben ik een beetje gaan aanklooien. Ik ben eerst op mezelf gaan oefenen. Daarna ging ik mijn buurjongen tatoeëren en vanaf toen kreeg ik super veel aanvragen. Daar stond ik echt van versteld. Een paar weken later kon ik als leerling aan de slag bij tattooshop Stillwaters.” Daarna deed ze ervaring op bij verschillende tattooshops in Tilburg, St. Willebrord en Amsterdam voordat ze haar eigen privéshop oprichtte. “Ik kreeg veel teveel aanvragen en moest eigenlijk wel voor mezelf beginnen. Voordat ik voor mezelf begon, had ik al een wachtlijst van drie maanden.”
Of Myrrhe daar blij mee was? Allesbehalve. “Ik wilde eigenlijk helemaal geen tattooshop, ik wilde reizen met mijn werk en overal ter wereld tatoeëren. Maar ik moest wel. Want ik had al zoveel aanvragen en afspraken gemaakt.” In die periode gebeurde er iets tragisch in het leven van de nog jonge Myrrhe. “Mijn vader overleed. Vanaf dat moment heb ik de knop omgezet en wilde ik er alles aan doen om te slagen in het leven. Tatoeëren bood afleiding.”
Ze nam een assistent aan en de wachtrij van drie maanden, werden er zes en ook daarna bleef de wachtrij oplopen. Het werk van Myrrhe wordt gewaardeerd. Haar specialiteit? “Dat moeten anderen maar zeggen. Ik vind het maken van portretten en realistische tattoos het allerleukst. Je kunt met die stijl namelijk emotie aanbrengen en een tattoo een ziel geven. Als jij naar een foto kijkt, krijg je daar een bepaalde emotie bij. Ik vind het heel mooi om deze emotie over te brengen in mijn werk. Ik vind dat ook bijzonder omdat de portretten die ik vaak zet, van mensen zijn die er helaas niet meer zijn. Dat zorgt ervoor dat mijn werk heel erg bijzonder is voor de mensen bij wie ik het zet.”
‘Ik wil als guest artist de wereld over’
Toch is het tatoeëren geen beroep dat Myrrhe de rest van haar leven blijft doen. “Het is echt heel erg slecht voor je lichaam. Ik zit de hele week in een onnatuurlijke houding en kom iedere week bij de masseuse. Ik ben niet van plan om tot mijn 67e in deze houding te blijven zitten en uiteindelijk zo krom als een garnaal rond te lopen. Ik hoop tussen mijn veertigste en vijftigste lekker met pensioen te kunnen gaan en met een hutje op de hei te gaan zitten.”
Waar die staat? “Niet in Tilburg. Ik hou enorm van de stad, maar ik wil als guest artist de wereld zien. Ik zou nog wel in Amerika en Canada willen tatoeëren. Maar ook op andere plekken op de wereld wil ik de cultuur leren kennen.”
Terugkeren naar Tilburg zal Myrrhe altijd blijven doen. “Mijn doel is om een mooi huisje voor mijn moeder te kopen hier in Tilburg. Dat heeft ze verdiend. Ze heeft haar hele leven voor mijn gezorgd en mag wel wat minder in de lasten zitten.”
‘Mensen die goed zijn in hun vak, gun ik de hele wereld’
Mensen komen inmiddels uit heel Nederland en België naar Tilburg voor een tattoo van Myrrhe en dus gaat ze uitbreiden. “Mijn shop wordt drie keer zo groot. Ik wil namelijk ook met guest artists uit andere landen werken en jonge talenten de kans geven om het vak te leren.” Een podium bieden voor talent vindt Myrrhe enorm belangrijk. “Dat tatoeages zo populair zijn geworden, heeft heel veel deuren geopend. Maar er zijn ook heel veel kwakzalvers en crappy tatoeëerders op de markt gekomen omdat zij zien dat er geld te verdienen valt. Dat vind ik zo jammer. Tatoeëren is kunst en een hoop van dat soort tatoeëerders verminken mensen. Dat kan gewoon niet.”
Social media heeft volgens haar ook grote impact in de tattoowereld. “Het gaat tegenwoordig meer om het aantal volgers op social media, dan het werk van een bepaalde artiest. Mensen willen sneller samenwerken met een artiest met 400.000 volgers en werk waarvan ik denk ‘is dit nou alles’, dan met een artiest met 3.000 volgers en sick werk. Ik snap dat niet. Het aantal volgers en likes wordt veel te belangrijk gemaakt.”
Myrrhe hoopt dat goede artiesten, mogelijke concurrenten, beter gewaardeerd worden. “Ik denk niet in concurrentie. Als iedereen lekker zijn brood kan verdienen, is het prima toch? Mensen die goed zijn in hun vak, gun ik de hele wereld.”
Makers van Tilburg
Tilburg is een stad van makers: filmproducenten, muziekmakers, kunstenaars, dans-, musical-, circusartiesten en ga zo maar even door. In de interviewreeks ‘Makers’ vertelt Tilburg.com in samenwerking met Citymarketing Tilburg inspirerende verhalen van creatieve makers uit de stad. Houd je van deze verhalen? Check dan ook eens het inspirerende verhaal van kunstenaar Pee-Jay, Joep van Gorp, Friandries en Melik Alphan.
