Willem II geeft het in de laatste minuten weg

3 september 1983. Die datum wordt iedere keer genoemd als Willem II in Eindhoven tegen PSV speelt. Het was de laatste keer dat de Tilburgers de volle winst mee naar huis namen. Op zaterdagavond 31 januari 2015 leek het er lang op dat die datum eindelijk uit de boeken zou worden gespeeld. Willem II leidde soeverein met 0-1, tot PSV de wedstrijd in de slotfase even plotseling als onverdiend naar zijn hand zette: 2-1.

Openingsfase

Zonder de licht geblesseerde Ali Messaoud trad Willem II met dezelfde elf spelers aan als vorige week in die andere Brabantse derby, uit tegen NAC Breda. Al na 10 seconden liep Dries Wuytens tegen en fikse elleboogstoot aan van Luuk de Jong. Willem II toonde vanaf het begin geen enkel ontzag voor de gastheren en maakte er een open wedstrijd van. De eerste kans was voor de Tilburgers toen Jordens Peters in de vierde minuut Samuel Armenteros vrij voor doelman Zoet zette. De Cubaanse Zweed kwam echter een halve meter tekort om in te schieten. Kort daarna was het Andrade die wel tot een schot kwam, maar dat werd gepakt door Zoet. Aan de andere kant kreeg Luuk De Jong een kans, die in de handen van Lamprou belandde en schoot Depay een vrije trap op dak van het doel.

Voorsprong

Willem II groef zich allerminst in. In het eerste half uur veerde het spel op en neer, waarbij het opviel dat de aanvallen van Willem II vooral over links liepen via Andrade. In de 28e minuut liet Kostas Lamprou zich van zijn beste kant zien toen hij een zeker doelpunt van Wijnaldum voorkwam. De PSV-aanvoerder kopte van dichtbij hard binnen, maar Lamprou wist de bal met een katachtige reflex over het doel te tikken. Een minuut later belandde een kopbal van Robert Braber wél in het net. Een corner van Stijn Wuytens draaide in bij de eerste paal en werd door Braber knap diagonaal binnengekopt: 0-1!

In de 36e minuut was het weer Lamprou die Willem II op de been hield. Dit keer tikte hij een schot van Arias over. Aan het einde van de eerste helft ging PSV in een hoger tempo spelen, waardoor de druk op de Tilburgers werd opgevoerd. Een vrije trap van Depay werd wederom door Lamprou overgetikt en Frank van der Struijk, die een ijzersterke wedstrijd speelde, moest bij een corner redding brengen op de lijn. Tot opluchting van de liefst 800 meegereisde supporters uit Tilburg ging Willem II met een voorsprong de rust in.

Tweede helft

In de natte sneeuw begonnen de teams aan de tweede helft. De missie was aan beide kanten duidelijk: PSV ging op zoek naar de 1-1, Willem II probeerde stand te houden. Dat ging de ploeg van Streppel goed af, door vroeg druk te blijven zetten en de gastheren ver van het eigen doel te houden. Mitchell Dijks moest zijn vechtlust in de 53e minuut bekopen met geel, even later gevolgd door Braber. Willem II hoopte in die fase op een uitbraak, en die kwam ook. Een solo van Ben Sahar langs een aantal PSV’ers eindigde met een schot in de handen van Zoet. Terwijl de omstandigheden alsmaar winterser werden, kopte Luuk de Jong rakelings naast het doel van Lamprou, die in de 73e minuut eveneens een schot van Arias onschadelijk maakte.

In de 75e minuut leek de voorsprong van Willem II dan toch te verdampen. Leek, want de penalty die Lamprou veroorzaakte door de ingevallen Locadia in het strafschopgebied te vloeren, werd door Depay wild over geschoten. Willem II hield stand en kreeg zelfs een kans op 0-2. Het tegendraadse schot van de ingevallen Jerson Cabral belandde echter buiten bereik van Zoet op de paal.

In de 84e minuut was het dan toch zover. Ex-Willem II-er Locadia zorgde voor de gelijkmaker door de bal onder Lamprou door te schieten. PSV kreeg even vleugels en zette door. Drie minuten later zorgde Depay zelfs voor een 2-1 voorsprong. Net als twee jaar geleden kreeg PSV de Tilburgers op de valreep op de knieën en gingen Willem II met veel minder naar huis dan verdiend.

Teleurstelling

‘Er heerst verslagenheid in de kleedkamer’, zei Jurgen Streppel na afloop. ‘De spelers hebben last van hun rug van al die schouderklopjes. En we kunnen wel een bloemenwinkel beginnen van al die bloemen die we krijgen. Iedereen vindt dat we zo aardig spelen, maar we staan wel met lege handen. Ik ben trots op mijn spelers. We hebben goed gespeeld, al hadden we na rust moeite om onder de druk uit komen. Het is zuur dat we het toch nog weggeven. We moeten de laatste stap zetten om een stabiele middenmoter te worden.’