Vrijdagavond rond een uur of tien zag het er allemaal nog zo rooskleurig uit in de Jupiler League. Op de vooravond van de bekende clubavond bij Willem II, wanneer het stadion altijd goed gevuld is en er rondom het stadion tal van activiteiten te doen zijn, slaagden enkele directe concurrenten er ook in om Willem II te helpen aan een geweldige voetbalavond. Koploper FC Dordrecht wist weer niet te winnen en ook VVV Venlo verloor. Dit alles bij elkaar zorgde voor een gespannen, maar gezellige sfeer rondom het Koning Willem II stadion en men keek uit naar een spannend duel. Vlak voor de aftrap zorgden de Tilburg Tifosi nog voor een geweldige sfeeractie waarin het kampioenselftal van Willem II uit het seizoen 1954/1955 werd vertoond. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie pot voetbal, nu was het afwachten of Jurgen Streppel en zijn mannen deze konden omzetten in een goed recept.
Meer dan 12.000 Willem II supporters zagen hoe dit met name in de eerste helft niet helemaal goed verliep. De Tricolores startten, weliswaar met aanvallende intenties, erg slordig en konden zo niet goed in de wedstrijd komen. Helmond probeerde wel mee te voetballen, maar ook zij slaagden er niet in tot verzorgde aanvallen te komen. In dat soort wedstrijden komt het vaak aan op individuele kwaliteit en het winnen van de fysieke duels. Je zou zeggen dat het voordeel aan de kant van Tilburgers ligt op deze aspecten, maar het hele spelbeeld veranderde nadat Dries Wuytens besloot om Helmond en duwtje in de goede richting te geven. Hij verwerkte een voorzet zeer ongelukkig achter zijn eigen doelman en bracht de stand op 0-1. Willem II probeerde dit voor rust nog recht te zetten, maar echte kansen leverde dit niet op.
In de tweede helft wist Willem II een knop om te zetten en ging de ploeg op jacht naar de gelijkmaker. Helmond kwam er niet aan te pas, maar ook Willem II ging niet foutloos te werk. De twee sleutelspelers in een elftal, namelijk de ‘nummer 9 en 10’ zijn dan zeer belangrijk, maar konden geen potten breken. Topscorer Ruud Boymans fungeerde wel als sterk aanspeelpunt, maar blijft kansen missen en staat inmiddels al 5 wedstrijden droog. Spelmaker Ali Messaoud kampt ook met een vormcrisis en moet het zelfs al 12 wedstrijden zonder doelpunt doen. Voor een team dat mee wil strijden om de titel zijn dat te weinig goals op deze cruciale posities. Wanneer dan zelfs Jonas Heymans geen vervolg kan geven aan zijn doelpuntenreeks weet je dat je een lastige avond gaat krijgen. Gelukkig stond er één speler op het veld die wel weet hoe er gescoord kan worden. Dit liet hij ten slotte in de eerste helft al zien. Dries Wuytens herstelde zijn fout enigszins door na een vrije trap de bal, deze keer bewust, in het doel te koppen. In de slotfase probeerde Willem II nog de overwinning binnen te slepen, maar grote kansen werden door invallers Van Buuren en Haemhouts gemist.
Wat betreft de concurrenten in de titelstrijd moeten we ons misschien niet meer gaan richten op de concurrenten die voor de hand liggen Niet op FC Dordrecht, zij lijken de vorm helemaal kwijt te zijn en gaan nog punten genoeg laten liggen. Ook Sparta is uit beeld geraakt en zelfs Nordin Boukhari gaat hier geen verandering meer in brengen. VVV Venlo, FC Eindhoven en Excelsior doen het allemaal aardig, maar tot nu toe staan we daar nog steeds boven. De grootste concurrent is namelijk Willem II zelf. Het tempo ligt te laag, positiespel is matig, de beoogde doelpuntenmakers scoren niet en als je de tegenpartij (niet voor de eerste keer) zo in het zadel helpt ga ja uiteindelijk achter het net vissen. Tot nu toe vier eigen doelpunten in één seizoen is gewoon veel te veel en zelfs Thomas Bӕlum deelt deze mening. Als je dit seizoen kampioen wilt worden zal er toch echt iets moeten veranderen aan het spel van Willem II. Om te beginnen volgende week in Enschede zodat we toch in Tilburg goed gezind aan een mooie carnavalsweek kunnen starten.
