Gokken op de kermis. Het blijft mijn favoriete onderdeel. Een smak geld in een automaat gooien in de hoop dat je die verrekte lomp-grote knuffel mee naar huis neemt. En dan nog de hele avond met zo’n beer van 1,50 meter in oe nek rondstiefelen he. Kan iedereen zien hoe goed jij bent.
Of een klein knuffeltje winnen voor jullie Marie. Bespaarde het komende jaor weer een aantal bossen rozen mee. Gokkramen heb je er natuurlijk in allerlei soorten en maten, maar hoeveel winkans heb je eigenlijk bij 5 willekeurige gokkramen? En als ge dan wint, weh krèède dan?
Geschreven door: DeKruikenzeiker.nl, lees hier zijn vorige column
1. De Schûivers
Munten schûiven. Ik ken ze vooral van de bekende aflevering van Mr. Bean op de kermis. Ik hoopte op een betere prestatie dan de Engelse komiek en vol vertrouwen kocht ik een bakje met munten voor 10 euro. De man in het hokje gaf me een bakje met munten dat al klaar stond en gooide er nog een haffeltje munten d’r bij met de woorden “nog een beetje extra”. En als mensen van een gokkraam je zomaar dingen weg gaan geven moet je wantrouwend worden. Vol goeie moed begon ik munten in de automaat te gooien in de hoop die grote gekleurde munten met 500, 1000, of 5000 punten in de bak te laten vallen. Ondanks dat de munten echt over het randje hellen vallen ze maar mondjesmaat. Maar toen munne bak leeg was hadden we in totaal 4 munten van 500 punten. 2000 punten. Dat voelt dan alsof je echt flink gewonnen hebt. Dat is ook niet gek, ik betaalde immers €10 om te kunnen spelen. Die 2000 punten leverden mij 2 aanstekers op. Aanstekers met daarop geld afgebeeld om het nog even extra in te wrijven dat ik net zo goed 2 aanstekers had kunnen kopen van 10 cent en €9,80 in de put had kunnen flikkeren.
- Kosten: 10 euro
- Aantal spelen: Verrekkes veul, ge staat er zo een kwartier munten te douwen. De echte kermisklanten spelen op 2 machines tegelijk.
- Winkans: Groot
- Verslavingsfactor: Groot
- Prijzen: Om oe eigen kepot te schaomen.
2. Kamelenrace
Mijn absolute favoriet! Kamelenracen is spannend, des nie normaol. Met 10 mensen naast elkaar ballen in gaten laten rollen. De bal moet in het rode gat, dan gaat je kameel het snelst. De blauwe en gele gaten zorgen er voor dat je kameel maar een beetje vooruit gaat. Van de 10 mensen wint er uiteindelijk 1 iemand een prijsje. Als je aan komt lopen hoor je de bekende tune en dan begint mijn kermis-hart sneller te kloppen. Ik scan meteen de deelnemers die er al zitten, want de meeste winkans heb je als er de volgende mensen aan meedoen: kleine kinderen, ouw knoken of mensen met een gebrek aan motoriek omdat ze neffe de IFF-fabriek zen opgegroeid. Terwijl je het speelt kijk je af en toe omhoog naar je kameel hoe ver dettie is en dan zakt of de moed in je schoenen, of je hart gaat spontaan in je keel zitten omdat je op kop ligt. Het is echt een heerlijk spel. Als ik binnenkort rijk ben van al die gokkramen op de kermis bouw ik een kamelenrace-kraam in de schuur.
- Kosten: 6 euro
- Aantal spelen: 3
- Winkans: 10%, na 5 bier neemt dat percentage wel aanzienlijk af
- Verslavingsfactor: Groot
- Prijzen: Mwah, als je 1 keer wint is het een klein ding. Win je 2 of 3 keer dan heb je een grote knuffel.
3. De Grèèpers
Als ik grijpkranen zie begin ik te steigeren als een reutje die een lôpse poedel ruukt. Het is een soort verslaving waar ik jaren geleden al aan toe gegeven heb, maar ik hou er echt van en het kost me een 20 euro per jaar. Ik ga meteen als een klein jong kijken naar de knuffels. Wil ik een Minion, een Buurman (van die andere Buurman) of een Pikachu? Ge gaat op zoek naar de 2 euro in je knip die je de hele week bewaard hebt voor dit moment. Ge douwt ‘m er in en ge meugt maar liefst 3 keer grèèpen. Het is kneiterduur, maar ik moet. Ik kan het niet weerstaan. Ge drukt dan op die pijltjes om zo de kraan precies te positioneren boven de knuffel die jij mee naar huis gaat nemen. Langzaam gaat de grèèper omlaag. Langzaam. Langzaam. De spanning stijgt. De tang vouwt zich om jouw knuffel, wat kan er nog mis gaan? Knuffel in het bakkie zoude zeggen! Ik hoor de “Yabadabadoo!” al bijna uit de 3-watt speakers komen. De kabel boven de kraan spant zich aan om de kraan op te tillen. Zodra de kraan die op de knuffel ligt omhoog getrokken wordt gebeurt het. Als een slap handje aait de kraan de knuffel die jij op het oog had. Veel en veel te slap. Alsof ge bij d’n DELA de verkeerde condoleert. Waardeloos. Maar ik ben verslaafd. En ik zal hier ook deze kermis nog minstens 10 keer in trappen want stel nou dat ‘ie juist dan niet slap afgesteld staat?
- Kosten: 2 euro
- Aantal spelen: 3
- Winkans: Erg klein
- Verslavingsfactor: Groot
- Prijzen: Prima knuffels
4. De Schiettent
Een ware kermis-klassieker. Als een ware Ria van Dijk zette ik het schietgewèèr aan die knoest van mij en begon als een malle op alle sterretjes te schieten. Ik raakte met de helft van mijn 10 schoten een ster en won daarmee 5 punten. Omdat we aan de prijzen zagen dat we dan met een balpen naar huis zouden gaan besloot munne maot Toontje Verknook uit de Pironstraot ook te gaan schieten. En die is vroeger van de pliesieopleiding geschupt dus die zou het wel moeten kunnen. Hij schoot er uiteindelijk ook 5 raak en we hadden dus 10 punten om te spenderen. Voor 8 punten kregen we een pakje speelkaarten met naakte vrouwen, net zo’n klassieke prijs als de knal-erwten en het klappertjespistool. Voor de resterende 2 punten greep de exploitant diep in zijn enorme schietkraam. Na even rommelen kwam hij met een sleutelhanger met een gouden kogel op de proppen. Net toen ik dacht “goh, wat een kansloze prijs” draaide de beste man het sleutelhangergedeelte van de kogel en daaruit kwam een klein steeltje met een minuscuul schepje. De man bracht het schepje naar zijn neus en maakte een snuivend gebaar. “Kan je een snuifje nemen he!?”. Zo’n marginale prijs konden we niet laten liggen. Die nemen we! Zo’n schôôn sleutelhanger/snuiver, deh heej nie iedereen!
- Kosten: 5 euro
- Aantal spelen: 10
- Winkans: Groot, of ge moet echt niks kunnen.
- Verslavingsfactor: Minimaal
- Prijzen: Marginaal, asociaal en om oe eigen kepot te schaomen.
5. Ballengooien
Met ballen tegen een gammele piramide van blikken aan gooien. Het is niet spannend, niet echt heel leuk, maar je bent er altijd van overtuigd dat het heel makkelijk is. Nu is zelfoverschatting mij niet vreemd en dus stapte ik vol goede moed richting exploitant. 3,50 voor 3 ballen. De man overhandigde mij de 3 ‘ballen’ en meteen voelde ik me bekocht. Wenne koeft! Het waren geen ballen maar een soort sponzen met een stoffen jasje. Hiermee konde nog geen vlieg doodgooien laat staan een stapel blikken. Omdat ik gelukkig ginne kwaoie dronk had begon ik mar mee gooien. Ik gooide de eerste prima raak maar de tweede worp was hopeloos. Nummer 3 was raak maar niet genoeg om alles om te krijgen. De man begon nog een verkooppraatje om mij nog eens €3,50 afhandig te maken maar dat werkt niet echt bij men. Ik vond dees eigenlijk helemaal niet leuk.
- Kosten: 3,50 euro
- Aantal spelen: 3
- Winkans: Bij 3 ballen: klein. Dan moet je er minstens 7 euro tegenaan kwakken. Dies gek!
- Verslavingsfactor: Minimaal
- Prijzen: Paor klèèn dinger. Niks bijzonders.
Waar gade dan uiteindelijk mee naar huis?
- Totale kosten: €26,50
- Prijzen: 2 aanstekers, een pakje kaarten met naakte vrouwen en een sleutelhanger in de vorm van een kogel waarmee ge drugs kunt gebruiken.
- Kosten/prijzen-verhouding: Je zou kunnen zeggen dat €26,50 veel geld is voor die sleutelhanger, een pakje speelkaarten en 2 aanstekers, maar negatieve meensen daor hou ik nie van, bah!
Conclusie: Gokken op de kermis is ontiegelijk verslavend en hartstikke leuk, maar achteraf hedde altijd spijt want ge gaat mee een hoop rotzooi naar huis. Het is goddomme net de Meimarkt.
